Εχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς την αγιογραφία για τον Χ.Λαμπράκη της τελευταίες ημέρες. Περα από την ολοφάνερη αποσύνδεση του δημόσιου αισθήματος σε σχέση με λογους των διαφόρων νεκρολογούντων (εν μέρει αναμενόμενο, μπαινει αλλωστε και το ανθρωπινο στοιχειο) το εντυπωσιακό είναι ακριβώς η αδυναμία τους να αντιληφθούν αυτήν την αποσύνδεση - ή απουσία κοινου συμφέροντος αλλοιώς.
Μου έκανε εντύπωση δημοσιευμα (δεν μπορώ να παραθέσω λινκ δεν θυμάμαι) που ανέφερε εν συντομία πόσο "αρχοντας" ήταν ο αποθανών και σπουδαίος, μιας και κάποια φορά επέπλητε κάποιο πρωθυπουργο επειδη δεν τα καταφερνε κατα την γνωμη του, αυτος αστειευόμενος του πρότεινε να αλλάξουν θέσεις και ο Χ.Λ. απάντησησε κάτι στο 'μα τι λες εσύ αύριο μεθαύριοφέυγεις εγω θα είμαι εδω μια ζωή"
Αν αυτό δεν ειναι ο ορισμός του αντιδημοκρατικού χαρακτηρα της διαπλοκής τότε τι είναι; Από την άλλη μου κάνει εντύπωση το πόσο εύκολο ομολογησαν όλοι τους (κάτι σαν τον συνταγματάρχη που φυλάει το Guantanamo στο σχετικό δικαστικό θρίλερ) σχετικά περιστατικά απόψεις κλπ.
(Btw : νέο ΔΣ ΔΟΛ, τρείς Ψυχαρηδες μαζί - ακατανίκητο DNA!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου