Εντάξει ο τίτλος είναι παραπλανητικός. Θα ασχοληθούμε με items τα οποία χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις μελλοντικά αναγνωρίσιμες ως kitsch διαφημίσεις, κάρτες, κινητή, κλπ (τώρα που το σκέφτομαι ποιός δεν θυμάται αυτές τις φοβερές copy paste γρασιδι/ταράτσες της Vodafone. Το χειρότερο copy paste και video editing που έχω δει με διαφορά!) .
Αυτό που μου προκαλεί εντύπωση είναι ότι η κύρια τάση είναι μια urban αισθητική, καταρχάς όχι κυρίαρχο αισθητικό ρεύμα - ωστόσο το αισθητικό ρευμα που ενδιαφερει το target group και/η τους opinion makers του (θα βάλω μέσα και τους διαφημιστές).
Δηλαδή από την μία αντιμετωπίζουν την πόλη, ως ένα μέρος που μπορεί να σου δειξει και να του δειξεις οικειότητα. Έχουν δειχθεί ταράτσες πολυκατοικιών, έχουμε δει urban εικόνες όμορφων (? προσωπική γνώμη ναι) πολυκατοικιών, εσωτερικά των πρώτων αστικών σπιτιών.
Ωστόσο είναι τόσο έντονα προσομοιούμενος ο χαρακτήρας αυτών που δείχνονται, δηλάδή λαμβάνετε μια εικόνα ή μια αισθητική τάση, εξωραϊζεται για τις ανάγκες της διαφήμισεις και τελικά χάνει και την αναφορά στην αρχική εικόνα αλλά και στο περιβάλλον που την βιώνεις, ώστε εκτιμώ γρήγορη θα γίνει μια γραφική ματιά και στο τέλος kitsch item συνολικά. Απλά δεν αντέχει την σύγκριση στην καθημερινά βιούμενη πραγματικότητα.
Παράπλευρη απώλεια αυτή της urban-like αισθητικής μπορεί να είναι η ανάπτυξη ενός πραγματικά αστικού αισθήματος οικειότητας, και αγάπης για την πόλη.
Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ πόσο video editing και photoshop έχει πέσει για να φαίνονται τόσο λευκές οι πολυκατοικές, τόσο τακτοποιημένες ή ανύπαρκτες οι κεραίες στις ταράτσες, τόσο καθαρά τα πεζοδρόμια. Η ομοιότητα με το άλλο αγαπημένο μου αντικείμενο προσομείωσης της πραγματικότητας (την αρχιτεκτονική μακέτα κλπ) είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Όπου μπαίνει το marketing δεν χωράει η πραγματικότητα.
Στα ίδια πλαίσια ένα άλλο item, η μάλλον μια κατηγορία που έχει heavy use, είναι το 50s διόρωφο ή διαμέρισμα πολυκατοικίας. Φυσικά εξωραϊσμένο ξανά, ολόλευκο και με καμία σχέση με κάτι άμεσα παρατηρίσιμο. Ταυτόχρονα, εχει γέλιο να κοιτάς το εσωτερικό αυτών των σπιτιών. Για τις ανάγκες του γυρίσματος πλήρη αποξίλωση από οποιοδήποτε πρακτικότητα, σκηνικά και όχι σπίτια, να θυμίζουν τόσο έντονα τις φωτογραφισεις για περιοδικά διακόσμησης.
Από την άλλη θα ισχυριστεί κανείς ποιό ειναι το πρόβλημα? Όλα τα παραπάνω είναι σκηνικά εν τέλει. Πράγματι, αλλά δεν είναι σκηνικά μόνο, αλλά στην πραγματικότητα μπορούν αν αποτελέσουν αισθητικά ρεύματα (είναι άλλωστε προσομοιώσεις που επιστρέφουν στην πραγματικότητα )- τα οποία όμως λόγου της τόσο βαριάς χρήσης τους, αλλά και της τόσο έντονα προσομοιωμένης φύσης τους, όταν το πρωτότυπο - η πόλη ο αστικός χώρος και το διαμέρισμα - είναι δίπλα μας θα αποτύχουν, θα κορεστούν ταχύτατα με ενδεχόμενη παράπλευη απώλεια και την αγάπη για τις εικόνες τις πόλης μας. Μεταμοντέρνες καταστάσεις:)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου