Η αγαπημένη μου φράση σήμερα (θα μου συγχωρούσατε το λέξη για λόγους εντυπωσιασμού στον τιτλο:D) είναι η "ηθικολογική προσέγγιση της πολιτικής" το οποίο αναρωτιέμαι τελικά σημαίνει δηλαδή τι ? Κάτι στο: δεν είναι μη αναμενόμενο αλλά ακριβώς και για αυτό μη επιλήψιμο τελικά να καταχράσε εξουσία που και που - its human nature after all - ανθρώπους ψηφίζουμε όχι αγίους δηλαδή? Ποιά είναι η μη ηθικολογική αλλά "ηθική" προσέγγιση της πολιτικής δηλαδή? Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τη σημαίνει ηθικολογική προσέγγιση στο πρακτικό επίπεδο - θα το καταλάβαινα αν εισηγόντουσαν κάτι άλλο για την εφαρμογή μιας "ηθικής" πρακτικής, το να μην γίνεται ταυτόχρονα με την παρατήρηση για την ηθικολογική προσέγγιση είναι δηλαδή το βαριά φιλοσομημένο "όλοι τα παίρνουν" με βαριά φιλοσοφημένο πανωφόρι?
δηλαδή κρίνοντας μια αντιμετώπιση ως ηθικολογική έχει δύο δρόμους να επιλέξεις: ή προτείνεις ένα εναλακτικό μοντέλο ή δεν προτείνεις τίποτα κάνοντας φανερό ότι το πρόβλημα είναι οι ίδιες οι κοινωνικές συμβάσεις για το τι είναι ηθικό/αποδεκτό/αναμενόμενο και τί όχι - κάτι μου λέει η επιχειρηματολογία τείνει προς το δεύτερο μόνο που δεν είναι αρκετά θαραλέα καθώς φαίνεται - ξανά χρειάζεται λίγο βαριά φιλοσοφία - κατά το βαριά βιομηχανία εδω.
15.1.08
ΠΩΣ ΤΟ WII ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ:D
MONOLOGOS: Το βραδυνό μας θέμα είναι WII, φιλοσοφία, πυρηνική φυσική, cognitive science και βαρεμάρα -όχι σε αυστηρά αξιολογική σειρά. Φυσικά I am joking. Πολυλογώντας λοιπόν υπάρχει μια τάση στην φιλοσοφία ή στην φιλοσοφία της επιστήμης ότι ο κόσμος είναι αποτέλεσμα των εμπειρικών μας αισθήσεων χωρίς να υπάρχει οτιδήποτε "στέρεο" πίσω από αυτόν, εξηγώντας το δηλαδή χοντροκομμένα η βαρυτητα δεν υπάρχει κάποιος λόγος να υπάρχει και σε 1 femtosec από τη στιγμή που θα διαβάσεις το παρών μπορεί να καταρεύσει ή να αλλάξει - απλά τυχαίνει και υπάρχει τώρα - η πραγματικότητα είναι κάτι που υπόκειται σε διαρκή κίνδυνο κατάρευσης. (και αυτό μου θυμίζει τώρα κάποια άλλη γραμμή για τη προσοχή του θεού και το χέρι που γράφει αυτή τη γραμμή) Δηλάδή οι φυσικοί νόμοι υπάρχουν ή απλά τυχαίνει και βλέπουμε - τυχαίνει όμως και μέχρι στιγμής -το ίδιο αποτέλεσμα στις ίδιες συνθήκες χωρίς να υπάρχει καποια κεντρική συνθήκη από πίσω?
Δευτερευόντος (αν και για κάποιο λόγο μου βγήκε ο παραπάνω συνειρμός) υπάρχει και το πρόβλημα της ελεύθερη βούλησης - είμαι ελεύθερος -γράφω γιατί ΘΕΛΩ να γράψω ή γιατι χορεύω σε ένα ντετερμινιστικό χορό μορίων - και αν ναι ή όχι μπορώ και παρατηρώ τον ευατό μου να είμαι ελεύθερος και είναι αυτή η παρατήρηση αληθής???
Σε αυτά τα ερωτήματα έρχεται να μπεί το Nintendo WII - δώρο - εξαιρετικό - παλιμπαιδίζον - αν και κάνει και καλό και πάσχοντες από κάποιας μορφής νοητική γήρανση οπότε nevermind. Απλοποιώντας λοιπόν τα πράγματα μου έκαναν δώρο ένα Wii έπαιξα την πρώτη παρτίδα tennis. Το τενις είανι διπλό και εσύ ελέγχεις τον πίσω παίκτη συνήθως και ο υπολογιστής των συμπαίκτη σου. Εξαιρετικό. Στην συνέχεια έπαιξα το δεύτερο σετ - εξαιρετικό επίσης - μόνο που μετά από πέντε λεπτά συνειδητοποίησα ότι τώρα τον πίσω παίκτη τον έλεγχε ο υπολογιστής και εγώ τον μπροστά - ΩΣΤΟΣΟ επειδή έκανα τις ""ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ" - τισ οποίες τις έκανε και ο υπολογιστής προφανώς - καθυστέρησα να καταλάβω - βασικά δεν υπήρχε - την απόκλιση στις κινήσεις - πίστευα - και το έβλεπα κιόλας - ότι ο παίκτης ανταποκρινόταν στις κινήσεις που έκανα ενώ στην πραγματικότητα έκανε τις προβλέπόμενες από την "ΦΥΣΗ" του κινήσεις.
Κάπως έτσι λένε μπορεί (ΜΠΟΡΕΙ -πιθανότητα) να λειτουργεί και η ελεύθερη βούληση - παρατηρείς το αποτέλεσμα ανεξάρτητων διεργασιών το οποίο το ερμηνέυεις ως δική σου απόφαση μιας και εκ των υστέρων χωράει σε ένα προβλέψιμο τρόπο συμπεριφοράς.
Με ένα διαισθητικό τρόπο με έκανε να καταλαβω.
ps: φυσικά το επόμενο που αναμένω να ισχυριστεί κανείς είναι ότι το wii ανασταίνει και νεκρούς. ή ότι νίκησε τον chuck norris σε αγώνα καράτε.
Δευτερευόντος (αν και για κάποιο λόγο μου βγήκε ο παραπάνω συνειρμός) υπάρχει και το πρόβλημα της ελεύθερη βούλησης - είμαι ελεύθερος -γράφω γιατί ΘΕΛΩ να γράψω ή γιατι χορεύω σε ένα ντετερμινιστικό χορό μορίων - και αν ναι ή όχι μπορώ και παρατηρώ τον ευατό μου να είμαι ελεύθερος και είναι αυτή η παρατήρηση αληθής???
Σε αυτά τα ερωτήματα έρχεται να μπεί το Nintendo WII - δώρο - εξαιρετικό - παλιμπαιδίζον - αν και κάνει και καλό και πάσχοντες από κάποιας μορφής νοητική γήρανση οπότε nevermind. Απλοποιώντας λοιπόν τα πράγματα μου έκαναν δώρο ένα Wii έπαιξα την πρώτη παρτίδα tennis. Το τενις είανι διπλό και εσύ ελέγχεις τον πίσω παίκτη συνήθως και ο υπολογιστής των συμπαίκτη σου. Εξαιρετικό. Στην συνέχεια έπαιξα το δεύτερο σετ - εξαιρετικό επίσης - μόνο που μετά από πέντε λεπτά συνειδητοποίησα ότι τώρα τον πίσω παίκτη τον έλεγχε ο υπολογιστής και εγώ τον μπροστά - ΩΣΤΟΣΟ επειδή έκανα τις ""ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ" - τισ οποίες τις έκανε και ο υπολογιστής προφανώς - καθυστέρησα να καταλάβω - βασικά δεν υπήρχε - την απόκλιση στις κινήσεις - πίστευα - και το έβλεπα κιόλας - ότι ο παίκτης ανταποκρινόταν στις κινήσεις που έκανα ενώ στην πραγματικότητα έκανε τις προβλέπόμενες από την "ΦΥΣΗ" του κινήσεις.
Κάπως έτσι λένε μπορεί (ΜΠΟΡΕΙ -πιθανότητα) να λειτουργεί και η ελεύθερη βούληση - παρατηρείς το αποτέλεσμα ανεξάρτητων διεργασιών το οποίο το ερμηνέυεις ως δική σου απόφαση μιας και εκ των υστέρων χωράει σε ένα προβλέψιμο τρόπο συμπεριφοράς.
Με ένα διαισθητικό τρόπο με έκανε να καταλαβω.
ps: φυσικά το επόμενο που αναμένω να ισχυριστεί κανείς είναι ότι το wii ανασταίνει και νεκρούς. ή ότι νίκησε τον chuck norris σε αγώνα καράτε.
9.1.08
interesting read - cy borg
ΕΔΩ - αν και ομολογώ ότι η πρώτη παράγραφος μου αφήνει με ένα μεγάλο ερωτηματικό για το τι θέλει να πει ο ποιητής (από την δομή παράθεσης μάλλον απίθανων απαντήσεων για ένα ερώτημα που έχει απάντηση - ανάλογη και με το τι ρωτάς τελικά - και την περίπου συνομοσιολογική παράθεσημιας περίπου σωστής εκδοχής του - ως το "ιδιωτικής εταιρείας υπολογιστών και ταμειακών μηχανών" ??? δεν ξέρω καμία εκτός αν εννοεί καμία IBM ή XEROX ή ΑΤΤ ή οτιδήποτε άλλο - μόνο το μόνο πράγμα που δεν είναι αυτές - είναι εταιρίες ταμειακών μηχανών...) ωστόσο το υπόλοιπο κείμενο αναφέρει σε δύο πρόσφατα βιβλία που επισημαίνουν την σχέση του έργου του Μπόρχες (personal favorite) με τον online κόσμο αλλά και τελικά με οτιδήποτε έχει απασχολήσει τον "μεταμοντέρνο" κόσμο μας.
Και δείχνει ότι η μεγάλη "τέχνη" εκτός από την ματιά στο διαρκές - στο υπόβαθρο αυτού που είναι άνθρωπος - μπορεί να "βοηθήσει" στην ερμηνεία γεγονότων και καταστάσεων που πρόκειται να αναδυθούν, πάντως με τους σημερινούς ρυθμούς εξέλιξης όμως δεν ξέρω τι μπορεί να προλάβει να αφουγκραστεί in one life time κάποιος άνθρωπος σήμερα - ώστε να διαισθανθεί και το επερχόμενο.
Και δείχνει ότι η μεγάλη "τέχνη" εκτός από την ματιά στο διαρκές - στο υπόβαθρο αυτού που είναι άνθρωπος - μπορεί να "βοηθήσει" στην ερμηνεία γεγονότων και καταστάσεων που πρόκειται να αναδυθούν, πάντως με τους σημερινούς ρυθμούς εξέλιξης όμως δεν ξέρω τι μπορεί να προλάβει να αφουγκραστεί in one life time κάποιος άνθρωπος σήμερα - ώστε να διαισθανθεί και το επερχόμενο.
$%$^% shocking!
"We just don't know [the age of the earth] - it could be 6000 or 4500000000 years" details --> here
είναι από αστείο ως τραγικό πως ορισμένα απλά πράγματα έχουν γίνει κεντρικά πολιτικά ζητήματα, ίσως είναι η έκταση της χώρας, ίσως οι απαρχές της αλλά όπως και να το κάνεις είναι σοκαριστικό.. όχι ότι με την πρώτη ευκαιρία δεν θα είχαμε ανάλογα φαινόμενο και εδώ - λιακόπουλος for president!
είναι από αστείο ως τραγικό πως ορισμένα απλά πράγματα έχουν γίνει κεντρικά πολιτικά ζητήματα, ίσως είναι η έκταση της χώρας, ίσως οι απαρχές της αλλά όπως και να το κάνεις είναι σοκαριστικό.. όχι ότι με την πρώτη ευκαιρία δεν θα είχαμε ανάλογα φαινόμενο και εδώ - λιακόπουλος for president!
6.12.07
Afraid and therefore stupid
"The “war on terrorism” is now so deeply imbedded in America’s psyche that we think it is “highly likely” that America will continue to export more fear than hope and will continue to defend things like torture and Guantánamo Bay prison...all the U.S. presidential candidates are distancing themselves from the core values that made America such a great power ..οur intel analysts are baffled that the leading Democrat, Mrs. Clinton, no longer believes in globalization and the leading Republican, Mr. Huckabee, never believed in evolution.
Who needs nukes when you have this kind of America?΅God is Great. Long Live the Iranian Revolution. "
στους nytimes από τον hate him or love him t.friedman. interesting read.
Who needs nukes when you have this kind of America?΅God is Great. Long Live the Iranian Revolution. "
στους nytimes από τον hate him or love him t.friedman. interesting read.
ΠΑΓΟΣ
Σε μια απο τις ποιο ενδιαφέρουσες συνολικά εξελίξεις των τελευταίων μηνών η τελευταία έκθεση της ΝΙΕ
(πρωτο δημοσιοοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες) βάζει στον πάγο τα σχέδια για προληπτική επίθεση έναντι του Ιραν. Επανακτήσαν την χαμένη μερική ανεξαρτησία τους (η έκθεση της ΝΙΕ για το Ιρακ έδωσε την αφορμή για τον πόλεμο), το παραδοσιακό κατεστημένο έκανε ενα coup d'etat από το παράθυρο απέναντι στους φανατικούς εκτιμώντας ότι ένας ακόμα πόλεμος θα ήταν καταστροφικός για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, το ζήτημα είναι ότι δεν μπορεί να γίνει κάποια επιχείρηση που ανέμεναν και απεύχονταν όλοι, μέχρι το τέλος της θητείας του Bush. Από την άλλη πάντως υπάρχει και το "Those still feeling the sting of the NIE’s claims will predictably revive Rumsfeld’s line of reasoning that the absence of evidence is not evidence of absence." (παρένθεση rumsfeld και λοιποί χαραμίζονται θα έπρεπε να είναι φιλόσοφοι ολκης κανονικά - δηλαδή πως να αντιπαρατεθείς με αυτό το επιχείρημα!)
Πραγματικά ενδιαφέρον, η έκθεση δεν αφήνει ούτε το ελάχιστο παράθυρο ότι το πρόγραμμα συνεχίζεται.
και ένα μικρό update: How They Stole The Bomb From Us
(πρωτο δημοσιοοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες) βάζει στον πάγο τα σχέδια για προληπτική επίθεση έναντι του Ιραν. Επανακτήσαν την χαμένη μερική ανεξαρτησία τους (η έκθεση της ΝΙΕ για το Ιρακ έδωσε την αφορμή για τον πόλεμο), το παραδοσιακό κατεστημένο έκανε ενα coup d'etat από το παράθυρο απέναντι στους φανατικούς εκτιμώντας ότι ένας ακόμα πόλεμος θα ήταν καταστροφικός για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, το ζήτημα είναι ότι δεν μπορεί να γίνει κάποια επιχείρηση που ανέμεναν και απεύχονταν όλοι, μέχρι το τέλος της θητείας του Bush. Από την άλλη πάντως υπάρχει και το "Those still feeling the sting of the NIE’s claims will predictably revive Rumsfeld’s line of reasoning that the absence of evidence is not evidence of absence." (παρένθεση rumsfeld και λοιποί χαραμίζονται θα έπρεπε να είναι φιλόσοφοι ολκης κανονικά - δηλαδή πως να αντιπαρατεθείς με αυτό το επιχείρημα!)
Πραγματικά ενδιαφέρον, η έκθεση δεν αφήνει ούτε το ελάχιστο παράθυρο ότι το πρόγραμμα συνεχίζεται.
και ένα μικρό update: How They Stole The Bomb From Us
1.12.07
και λίγη στατιστική ακόμα
Τον υψηλότερο μέσο όρο ηλικίας συνταξιοδότησης μεταξύ των «25» έχει η Ελλάδα
από εδώ: "...Σύμφωνα με αυτά, το 2005 ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «15» ανερχόταν στα 61,1 έτη (και στα 60,9 έτη για την ΕΕ των «25»), ενώ στην Ελλάδα ο αντίστοιχος μέσος όρος ήταν 61,7 χρόνια. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βρίσκεται πίσω από τα θεσμοθετημένα (συμβατικά) όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τα οποία στην Ελλάδα βρίσκονται στο επίπεδο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών....
από εδώ: "...Σύμφωνα με αυτά, το 2005 ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «15» ανερχόταν στα 61,1 έτη (και στα 60,9 έτη για την ΕΕ των «25»), ενώ στην Ελλάδα ο αντίστοιχος μέσος όρος ήταν 61,7 χρόνια. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βρίσκεται πίσω από τα θεσμοθετημένα (συμβατικά) όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τα οποία στην Ελλάδα βρίσκονται στο επίπεδο των άλλων ευρωπαϊκών χωρών....
Και μπορεί αυτά να μην «κινδυνεύουν», όπως υπόσχονται τα κυβερνητικά στελέχη, αλλά αυτό είναι ουσιαστικά δώρον άδωρον, αν μπει το μεγάλο μαχαίρι στις πρόωρες συντάξεις των γυναικών και άλλων εργαζομένων, που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τον πραγματικό μέσο όρο ηλικίας συνταξιοδότησης." : επομένως για να φροντίσουμε τον μέσο όρο έχουμε δύο επιλογές - είτε θα μαζέψουμε τα δύο άκρα προς ενα πιο συμαζεμένο μέσο όρο (σόρι εργαζόμενες μητέρες μελλοντικών ενηλίκων) είτε θα κρατήσουμε ψηλά - ή όσο αντέχει - το πάνω όριο και θα κατεβάσουμε όσο γίνεται το ελάχιστο όριο - this is the actual greek way - αν έχεις κάποιο μέσο πίεσης μπορείς να πάρεις σύνταξη 45 χρονών (και όμως) ή με 8 χρόνια εργασία (επάγγελμα βουλευτής) - αν δεν έχεις περίμενε ως τα 65 φίλε μου. Δηλαδή εντάξει καταλαβαίνω το λαικισμό τους αλλά αυτή η λογική "έχουμε υψηλό μέσο όρο - επομένως δεν χρειάζεται να εξορθολογιστεί το σύστημα - απλά να δώσουμε ορισμένα προνόμια σε ορισμένους"
19.11.07
Game Economy
A Billion Amateurs: "I log on to the Internet from my little attic office, and I’m connected to the world, feeling both alone and part of the largest crowd ever assembled. There are a billion people out there on the Net with me.
...
I never cease to be amazed at the creativity and, yes, the generosity that has been unleashed by the social embrace of the infrastructure that we technologists created originally to connect our computers...On the Internet there is an irresistible urge to contribute...
..
last year people spent 9 billion hours playing computer solitaire. (I have no idea where such a number comes from, but we’d all agree that it’s bound to be large.) In contrast, it is said that it required only 20 million hours of human labor to build the Panama Canal. So if you could offer people a game that incidentally collected information, you’d be in business, so to speak."
- να μια ωραία ιδέα - όχι σαν free labor μοντέλο αλλά το πως ένα παιχνίδι θα μπορούσε να αποφέρει ένα συλλογικά χρήσιμο αποτέλεσμα - τα Man Months που αναφέρονται και η κλίμακα του 1Β ανθρώπων είναι ενδεικτικά για το σε τι κλίμακα μπορεί να αναφερθεί κανείς. Κατά κάποιο τρόπο και οι μηχανές αναζήτησης (google - pagerank etc) αυτή την κλίμακα και αυτά τα interconnections προερχόμενα από τους ίδιους τους χρήστες προσπαθούν να ερμηνεύσουν.
...
I never cease to be amazed at the creativity and, yes, the generosity that has been unleashed by the social embrace of the infrastructure that we technologists created originally to connect our computers...On the Internet there is an irresistible urge to contribute...
..
last year people spent 9 billion hours playing computer solitaire. (I have no idea where such a number comes from, but we’d all agree that it’s bound to be large.) In contrast, it is said that it required only 20 million hours of human labor to build the Panama Canal. So if you could offer people a game that incidentally collected information, you’d be in business, so to speak."
- να μια ωραία ιδέα - όχι σαν free labor μοντέλο αλλά το πως ένα παιχνίδι θα μπορούσε να αποφέρει ένα συλλογικά χρήσιμο αποτέλεσμα - τα Man Months που αναφέρονται και η κλίμακα του 1Β ανθρώπων είναι ενδεικτικά για το σε τι κλίμακα μπορεί να αναφερθεί κανείς. Κατά κάποιο τρόπο και οι μηχανές αναζήτησης (google - pagerank etc) αυτή την κλίμακα και αυτά τα interconnections προερχόμενα από τους ίδιους τους χρήστες προσπαθούν να ερμηνεύσουν.
16.11.07
Canadian Taser death caught on camera - bla bla
Λίγο context για το προηγούμενο θέμα. Είναι εντυπωσιακή η ανακρίβεια των reports που εμφανιστήκαν στον γενικό τύπο -in, bbc κλπ σε σχέση με τις αρχικές καναδικές αναφορές (από 2 έως 4 taser shots - η αμιμητη φράση σε ελευθερη απόδοση "εχει σπασμούς taser him again" etc etc)
Φυσικα το taser είναι το καλύτερο non lethal weapon - η μήπως θα έπρεπε να λέγεται usually non lethal weapon. Τεσ.πα. δεν φταίνε οι κατασκευαστές που ο Πολωνός και κάποιοι άλλοι δεν ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές του.
Φυσικα το taser είναι το καλύτερο non lethal weapon - η μήπως θα έπρεπε να λέγεται usually non lethal weapon. Τεσ.πα. δεν φταίνε οι κατασκευαστές που ο Πολωνός και κάποιοι άλλοι δεν ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές του.
15.11.07
It's just one piece of evidence, one person's view!
μα πόσο μου αρέσει όταν προχωρημένες μεταμοντέρνες σχετικιστικές αντιλήψεις ακούγονται από τέτοια στόματα -φιλοσοφία turned wild.
δείτε αυτό (ή ενναλακτικά εδώ) και διαβάστε αυτό για να δείτε το person view που μας εμποδίζει να αντιληφθούμε τα συνολικά γεγονότα - άλλωστε είναι αναπόδεικτο ότι αυτό που βλέπεις εσύ είναι αυτό που βλέπω εγώ και είναι σίγουρα αποδεδειγμένο ότι αυτό που ερμηνεύεις εσύ δεν είναι αυτό που ερμηνεύω εγώ - another person view could be to see a man dieing
δείτε αυτό (ή ενναλακτικά εδώ) και διαβάστε αυτό για να δείτε το person view που μας εμποδίζει να αντιληφθούμε τα συνολικά γεγονότα - άλλωστε είναι αναπόδεικτο ότι αυτό που βλέπεις εσύ είναι αυτό που βλέπω εγώ και είναι σίγουρα αποδεδειγμένο ότι αυτό που ερμηνεύεις εσύ δεν είναι αυτό που ερμηνεύω εγώ - another person view could be to see a man dieing
13.11.07
memes memes & memes (και λιγά μαρξιστικά -sic- ερωτήματα)
Καμιά φορά τα πράγματα -κατά- τύχη σε φέρνουν σε μια θέση όπου μπορείς να παρακαλουθήσεις λίγο καλύτερα και ίσως και από λίγο νωρίτερα την εξέλιξη ορισμένων πραγμάτων. Αυτή είναι και η περίπτωση του Free Software meme. Είναι από αυτά τα πράγματα που έχουμε δει να γίνονται μπροστά στα μάτια μας, όχι ίσως με τηνταχύτητα και τις άμεσες επιπτώσεις τις 9/11 π.χ. αλλά ωστόσο ζήσαμε για να τα δουμε.
Η κατάσταση σήμερα: εννοιες όπως creative commons + σχετικές άδειες, νέα μοντέλα copyright etc, απασχολούν με τον ένα ή άλλο τρόπο ένα ευρυ κομμάτι κόσμου - στο κόσμο της τεχνολογίας η λέξη OPEN έχει αποκτήσει μια mantra υποσταση αλλά έχει αλλάξει και από τα βάθρα το μοντέλο της αγοράς (ακόμα και κλειστά πράγματα πρέπει να διατείνονται ότι έχουν κάτι τουλάχιστον open) - μπορώ μόνο να υποπτέυομαι - χωρίς όμως να μπορώ να το αποδείξω - ότι γενικότερα και αυτός ο έρωτας με την λέξη OPEN από OPEN24 μέχρι open whatever μπορεί να εντοπιστεί γενεολογικά στη βάφτιση για λόγους μάρκετινγκ του free software σε open source software και τον αντίστοιχο IBM driven marketing "τυφώνα". Με την βάφτιση αυτό που είδε είχε αποκτήσει ορμή στο τεχνολογικό επίπεδο απέκτησε και το αντίστοιχο marketing κέντρο βάρους με μια επιλογή λέξης πιο politically correct.
Τεσ.πα. αυτό που θέλω ανεπιτυχώς να πω είναι ότι ζούμε σε ένα κόσμο που αφενός το meme open source/creation/sharing etc έχει μια εξάπλωση σε σχεση με τις απαρχές του α π ι σ τ ε υ τ η.
Και ποίες είναι οι απαρχές του και από που έρχεται το μαρξιστικό (sic) ερώτημα: Το ότι ο Richard Stallman και το fsf 25 χρόνια πρίν παραιτήθηκε από το ΜΙΤ ΑΙ Lab για να φτιάξει ένα πλήρες λειτουργικό σύστημα τύπου Unix με δυνατότητα ελευθερης χρήσης (κατά την έννοια της επιστημονικής ανταλλαγής γνώσης όχι με αυτή της μπύρας) τι σημασία έχει στην εξέλιξη των παραπάνω?
Μιλάμε απλά για μια κίνηση που θα γινόταν από ΚΑΠΟΙΟΝ Χ και με τις κατάλληλες συνθήκες θα "δούλευε' και θα είμασταν εδώ που είμαστε σήμερα έτσι και αλλοιως? Και ναι πράγματι υπήρξαν οι κατάλληλες συνθήκες, το διαδίκτυο, μια κοινότητα, και κάπου θα υπήρχε και καποιο άλλο "ψώνιο" και πολλά άλλα. Το open source δεν εγινε και δεν έχει την επιροή που έχει σήμερα σε ευρυτερους κοινωνικούς τομείς - το ξέρουμε δεν το ξέρουμε - λόγω Stallman - οι συνθήκες υπηρχαν - θα γινόταν απλά από καποιον ως "οργανο" της Ιστορίας.
Αλλά από την άλλη όταν έχουμε δεί in our lifetime ένα τύπο να εγκαταλείπει την δουλειά του, με μόνο σκοπό να φτιάξει ένα λειτουργικό σύστημα και μια αντίστοιχη άδεια χρήσης και όταν τελικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ΟΛΑ τα ενναλακτικά κλαδιά εξέλιξης του σημερινού meme OPEN SOURCE/ACCESS/COMMONS οδηγούν σε εκείνη τη χρονική στιγμή (όχι με την έννοια ότι δεν προυπήρχαν αλλά στο ότι στον χώρο του open source συνδυάστηκε το τεχνολογικό/οικονομικό μαζί με το ηθικό βάρος-π.χ. αν προερχόταν από τον χώρο της τέχνης κάποια αντίστοιχη κίνηση απλά δεν θα είχε την αναγκαία μάζα να προκαλέσει το αντίστοιχο impact) πως δεν μπορείς να υποθέσεις ότι να οι πράξεις ενός και μοναδικού ατόμο - και αυτό που ένιωθε αυτός προσωπική ευθύνη απέναντι στον κόσμο - άλλαξαν τον κόσμο. Στο κάτω κάτω δεν γράφτηκε - από όσο ξέρω - κανένας ενναλακτικός gcc ή GPL, ο Linus δεν θα επαναχρησιμοποιούσε όπως καλώς έκανε τα εργαλεία η την άδεια χρήσης και ο Raymond σίγουρα δεν θα υπήρχε πουθενά στο σκηνικό. (googliστε για άγνωστες λέξεις:P)
Δεν ξέρω τι από τα δύο ισχύει - για μένα το κέρδος είναι το ότι έχουμε δεί την εξέλιξη ενός meme από ιδέα ενός 'παρία" more or less μέχρι την "παγκόσμια κυριαρχία" - και ότι έχουμε ένα τόσο κοντινό και αμεσο παράδειγμα να προβληματιστουμε για το τι τελικά έχει σημασία άνθρωπος ή οι απρόσωπεες δυνάμεις της ιστορίας.
άνθρωπος ή η ιστορία η κινητηρία δύναμε λοιπόν? Προφήτης Stallman ή μοχλός της ιστορίας (πάλης των τάξεων δηλαδή:P)?
και μια φώτο από το humorous section για να βάλουμε και λίγο κίνηση - o stallman ως προφήτης της emacs church:P o τύπος που έγραψε single handed τον emacs (bliax) τον gcc και την GPL και διακύρηξε τις αξίες της ελευθερίας της επιστημονική ςδημιουργίας και της ανηθικότητας του περιορισμου της γνώσης - η του να μην μοιράζεσαι την βιντεοκασέττα με τον γείτονα σου:P - μέχρι σημείου μονομανίας - για να κάνουμε και λίγο λιβάνισμα:P
Η κατάσταση σήμερα: εννοιες όπως creative commons + σχετικές άδειες, νέα μοντέλα copyright etc, απασχολούν με τον ένα ή άλλο τρόπο ένα ευρυ κομμάτι κόσμου - στο κόσμο της τεχνολογίας η λέξη OPEN έχει αποκτήσει μια mantra υποσταση αλλά έχει αλλάξει και από τα βάθρα το μοντέλο της αγοράς (ακόμα και κλειστά πράγματα πρέπει να διατείνονται ότι έχουν κάτι τουλάχιστον open) - μπορώ μόνο να υποπτέυομαι - χωρίς όμως να μπορώ να το αποδείξω - ότι γενικότερα και αυτός ο έρωτας με την λέξη OPEN από OPEN24 μέχρι open whatever μπορεί να εντοπιστεί γενεολογικά στη βάφτιση για λόγους μάρκετινγκ του free software σε open source software και τον αντίστοιχο IBM driven marketing "τυφώνα". Με την βάφτιση αυτό που είδε είχε αποκτήσει ορμή στο τεχνολογικό επίπεδο απέκτησε και το αντίστοιχο marketing κέντρο βάρους με μια επιλογή λέξης πιο politically correct.
Τεσ.πα. αυτό που θέλω ανεπιτυχώς να πω είναι ότι ζούμε σε ένα κόσμο που αφενός το meme open source/creation/sharing etc έχει μια εξάπλωση σε σχεση με τις απαρχές του α π ι σ τ ε υ τ η.
Και ποίες είναι οι απαρχές του και από που έρχεται το μαρξιστικό (sic) ερώτημα: Το ότι ο Richard Stallman και το fsf 25 χρόνια πρίν παραιτήθηκε από το ΜΙΤ ΑΙ Lab για να φτιάξει ένα πλήρες λειτουργικό σύστημα τύπου Unix με δυνατότητα ελευθερης χρήσης (κατά την έννοια της επιστημονικής ανταλλαγής γνώσης όχι με αυτή της μπύρας) τι σημασία έχει στην εξέλιξη των παραπάνω?
Μιλάμε απλά για μια κίνηση που θα γινόταν από ΚΑΠΟΙΟΝ Χ και με τις κατάλληλες συνθήκες θα "δούλευε' και θα είμασταν εδώ που είμαστε σήμερα έτσι και αλλοιως? Και ναι πράγματι υπήρξαν οι κατάλληλες συνθήκες, το διαδίκτυο, μια κοινότητα, και κάπου θα υπήρχε και καποιο άλλο "ψώνιο" και πολλά άλλα. Το open source δεν εγινε και δεν έχει την επιροή που έχει σήμερα σε ευρυτερους κοινωνικούς τομείς - το ξέρουμε δεν το ξέρουμε - λόγω Stallman - οι συνθήκες υπηρχαν - θα γινόταν απλά από καποιον ως "οργανο" της Ιστορίας.
Αλλά από την άλλη όταν έχουμε δεί in our lifetime ένα τύπο να εγκαταλείπει την δουλειά του, με μόνο σκοπό να φτιάξει ένα λειτουργικό σύστημα και μια αντίστοιχη άδεια χρήσης και όταν τελικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ΟΛΑ τα ενναλακτικά κλαδιά εξέλιξης του σημερινού meme OPEN SOURCE/ACCESS/COMMONS οδηγούν σε εκείνη τη χρονική στιγμή (όχι με την έννοια ότι δεν προυπήρχαν αλλά στο ότι στον χώρο του open source συνδυάστηκε το τεχνολογικό/οικονομικό μαζί με το ηθικό βάρος-π.χ. αν προερχόταν από τον χώρο της τέχνης κάποια αντίστοιχη κίνηση απλά δεν θα είχε την αναγκαία μάζα να προκαλέσει το αντίστοιχο impact) πως δεν μπορείς να υποθέσεις ότι να οι πράξεις ενός και μοναδικού ατόμο - και αυτό που ένιωθε αυτός προσωπική ευθύνη απέναντι στον κόσμο - άλλαξαν τον κόσμο. Στο κάτω κάτω δεν γράφτηκε - από όσο ξέρω - κανένας ενναλακτικός gcc ή GPL, ο Linus δεν θα επαναχρησιμοποιούσε όπως καλώς έκανε τα εργαλεία η την άδεια χρήσης και ο Raymond σίγουρα δεν θα υπήρχε πουθενά στο σκηνικό. (googliστε για άγνωστες λέξεις:P)
Δεν ξέρω τι από τα δύο ισχύει - για μένα το κέρδος είναι το ότι έχουμε δεί την εξέλιξη ενός meme από ιδέα ενός 'παρία" more or less μέχρι την "παγκόσμια κυριαρχία" - και ότι έχουμε ένα τόσο κοντινό και αμεσο παράδειγμα να προβληματιστουμε για το τι τελικά έχει σημασία άνθρωπος ή οι απρόσωπεες δυνάμεις της ιστορίας.
άνθρωπος ή η ιστορία η κινητηρία δύναμε λοιπόν? Προφήτης Stallman ή μοχλός της ιστορίας (πάλης των τάξεων δηλαδή:P)?
και μια φώτο από το humorous section για να βάλουμε και λίγο κίνηση - o stallman ως προφήτης της emacs church:P o τύπος που έγραψε single handed τον emacs (bliax) τον gcc και την GPL και διακύρηξε τις αξίες της ελευθερίας της επιστημονική ςδημιουργίας και της ανηθικότητας του περιορισμου της γνώσης - η του να μην μοιράζεσαι την βιντεοκασέττα με τον γείτονα σου:P - μέχρι σημείου μονομανίας - για να κάνουμε και λίγο λιβάνισμα:P
2.11.07
New Age Maths - Pt II
(previously known as ασχετοι δημοσιογράφοι ετψ)
Παρένθεση - μακροσκελής: Οι δημοσιογράφοι μάλλον θα μπορούσαν να αποτελέσουν ανθρωπολογικό είδος προς μελέτη - σε γενικό βαθμός συνδυάζουν μια απίστευτη άγνοια των γεγονότων και μια επίσης απίστευτη arrogance ταυτόχρονα. Γενίκευση ίσως ωστόσο παραμένουν πριμαντόνες.
Γιατί αυτό το "ξέσπασμά"? Όχι δεν είναι (ανάμεσα στα πολλά άλλα) για το εξώφυλλο της εγκριτης Καθημερινής στις 15 Αυγούστου 2007 (ήθελα να το κάνω post από τότε αλλά δεν βαριεσαι) που παρουσιάζει σαν κύριο θέμα ένα φωτογραφικό ντοκουμέντο με τίτλο "Η Ελλη τη στιγμή που τορπιλίζεται από τους Ιταλούς" ενώ στη πραγματικότητα ο οποιοσδήποτε στοιχειωδώς ενημερωμένος πολίτης θα διέκρινε το Αβέρωφ σε εκπαιδευτικές βολές (minor θα μου πείτε αλλά έλεος ειναι η Καθημερινή!) - και να σκεφτείται ότι διευθυντής είναι ο Παπαχελάς - κάνει βαρυσήμαντές πολιτικές εκπομπές χωρίς αυτός η το επιτελείο να μπορεί να ξεχωρίσει κάτι τόσο απλό - αλλά το σημερινό σχόλιο της Ναυτεμπορικής "Στρεβλή κατανομή πόρων για έρευνα" στο οποίο έχουμε ακόμα μια εφαρμογή new age μαθηματικών - επιστημονικού κλάδου ιδιαίτερα προσφιλούς σε marketing droids και συναφή (βλ και εδώ)
Εκεί λοιπόν λέει ότι γιατι έχουμε το μικρότερο ποσοστό για ερευνα στην Ευρώπη - και βρίσκει με μια μαγική κίνηση τον λόγο: γιατί στην Αυστρία π.χ. τα λεφτά για την έρευνα τα "παιρνουν" (όπως το βλέπει ο εγκριτος σχολιαστής) οι εταιρίες και όχι τα δημόσια ιδρύματα.
Αν ήταν στοιχειωδώς στον χώρο - η αν ρωτούσε κανένα που είναι - ή εφόσον δεν είναι ας διάβαζε την στατιστική - θα έβλεπε γιατί στην Ελλάδα το ποσοστό των δαπανών (και όχι των επιδοτήσεων) των ιδιωτών στην έρευνα είναι τόσο χαμηλο.
Γιατί τα λεφτά των ιδιωτών στην Αυστρία δεν αποτελούν προιόν "κατανομής πόρων" -να φάμε τα λεφτά - αλλά κυρίως αποτέλεσμα επενδύσεων των ιδίων των εταιριών -τα δημόσια λεφτά απλά είναι λιγότερα και πάνε και εκει σε μεγάλο ποσοστό σε δημόσια ιδρύματα.
Αντίθετα στην Ελλάδα δεν υπάρχει η ένννοια ιδιωτικές επενδύσεις σε έρευνα αλλά η έννοια "κατανομή πόρων=επιδοτήσεις" - επομένως ο ιδιωτικός τομέας έχει τόσο μικρό ποσοστό γιατι αναλογικά δεν βάζει τίποτα από την τσέπη του - και περιμένει μόνο τσάμπα λεφτά - διαπιστωμένο πρόβλημα σε οποιοδήποτε έχει κινηθεί στον χώρο. Όπως και διαπιστωμένο σε ποιούς χώρους εμφανίζονται οι πλέον σοβαρές προσπάθειες.
Τα παραπάνω τα αποσιωπά έντεχνα αναφεροντάς στην συνέχεια: " Όσον αφορά τώρα την προέλευση των κονδυλίων για την έρευνα, στην περίπτωση της Ελλάδος οι πόροι προέρχονται σε συντριπτικό ποσοστό τους (75%) από φορείς του Δημοσίου και της Ε.Ε., ενώ ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ για την ιδιωτική χρηματοδότηση της έρευνας φθάνει στο 63%." Δηλάδή σημείωση δική μου για να μιλήσουμε μήλα με μήλα: 63% συμμετοχή ιδιωτών στον ΟΑΣΑ 25% στο Ελλάντα.
ΞΕΧΝΑ ΟΤΙ ΤΟ 63% Ιδιωτικής συμμετοχής στον ΟΑΣΑ δεν είναι κατανομή δημοσίων κονδυλίων αλλά αποτέσμα ιδιωτικών επενδύσεων στο τομέα - και απλά θέλει να παραπλανήσει προς την ακριβώς αντίθετη μεριά!!!
Η θέλει να παραπλανήσει με τα ποσοστά ή ισχύει το τρικυμία εν κρανίω. Δηλαδή τόση εξόφθαλμη έλειψη κοινής λογικής είναι να τους παραδέχεσαι πως έχουν αυτές τις δουλειές που έχουν.
Παρένθεση - μακροσκελής: Οι δημοσιογράφοι μάλλον θα μπορούσαν να αποτελέσουν ανθρωπολογικό είδος προς μελέτη - σε γενικό βαθμός συνδυάζουν μια απίστευτη άγνοια των γεγονότων και μια επίσης απίστευτη arrogance ταυτόχρονα. Γενίκευση ίσως ωστόσο παραμένουν πριμαντόνες.
Γιατί αυτό το "ξέσπασμά"? Όχι δεν είναι (ανάμεσα στα πολλά άλλα) για το εξώφυλλο της εγκριτης Καθημερινής στις 15 Αυγούστου 2007 (ήθελα να το κάνω post από τότε αλλά δεν βαριεσαι) που παρουσιάζει σαν κύριο θέμα ένα φωτογραφικό ντοκουμέντο με τίτλο "Η Ελλη τη στιγμή που τορπιλίζεται από τους Ιταλούς" ενώ στη πραγματικότητα ο οποιοσδήποτε στοιχειωδώς ενημερωμένος πολίτης θα διέκρινε το Αβέρωφ σε εκπαιδευτικές βολές (minor θα μου πείτε αλλά έλεος ειναι η Καθημερινή!) - και να σκεφτείται ότι διευθυντής είναι ο Παπαχελάς - κάνει βαρυσήμαντές πολιτικές εκπομπές χωρίς αυτός η το επιτελείο να μπορεί να ξεχωρίσει κάτι τόσο απλό - αλλά το σημερινό σχόλιο της Ναυτεμπορικής "Στρεβλή κατανομή πόρων για έρευνα" στο οποίο έχουμε ακόμα μια εφαρμογή new age μαθηματικών - επιστημονικού κλάδου ιδιαίτερα προσφιλούς σε marketing droids και συναφή (βλ και εδώ)
Εκεί λοιπόν λέει ότι γιατι έχουμε το μικρότερο ποσοστό για ερευνα στην Ευρώπη - και βρίσκει με μια μαγική κίνηση τον λόγο: γιατί στην Αυστρία π.χ. τα λεφτά για την έρευνα τα "παιρνουν" (όπως το βλέπει ο εγκριτος σχολιαστής) οι εταιρίες και όχι τα δημόσια ιδρύματα.
Αν ήταν στοιχειωδώς στον χώρο - η αν ρωτούσε κανένα που είναι - ή εφόσον δεν είναι ας διάβαζε την στατιστική - θα έβλεπε γιατί στην Ελλάδα το ποσοστό των δαπανών (και όχι των επιδοτήσεων) των ιδιωτών στην έρευνα είναι τόσο χαμηλο.
Γιατί τα λεφτά των ιδιωτών στην Αυστρία δεν αποτελούν προιόν "κατανομής πόρων" -να φάμε τα λεφτά - αλλά κυρίως αποτέλεσμα επενδύσεων των ιδίων των εταιριών -τα δημόσια λεφτά απλά είναι λιγότερα και πάνε και εκει σε μεγάλο ποσοστό σε δημόσια ιδρύματα.
Αντίθετα στην Ελλάδα δεν υπάρχει η ένννοια ιδιωτικές επενδύσεις σε έρευνα αλλά η έννοια "κατανομή πόρων=επιδοτήσεις" - επομένως ο ιδιωτικός τομέας έχει τόσο μικρό ποσοστό γιατι αναλογικά δεν βάζει τίποτα από την τσέπη του - και περιμένει μόνο τσάμπα λεφτά - διαπιστωμένο πρόβλημα σε οποιοδήποτε έχει κινηθεί στον χώρο. Όπως και διαπιστωμένο σε ποιούς χώρους εμφανίζονται οι πλέον σοβαρές προσπάθειες.
Τα παραπάνω τα αποσιωπά έντεχνα αναφεροντάς στην συνέχεια: " Όσον αφορά τώρα την προέλευση των κονδυλίων για την έρευνα, στην περίπτωση της Ελλάδος οι πόροι προέρχονται σε συντριπτικό ποσοστό τους (75%) από φορείς του Δημοσίου και της Ε.Ε., ενώ ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ για την ιδιωτική χρηματοδότηση της έρευνας φθάνει στο 63%." Δηλάδή σημείωση δική μου για να μιλήσουμε μήλα με μήλα: 63% συμμετοχή ιδιωτών στον ΟΑΣΑ 25% στο Ελλάντα.
ΞΕΧΝΑ ΟΤΙ ΤΟ 63% Ιδιωτικής συμμετοχής στον ΟΑΣΑ δεν είναι κατανομή δημοσίων κονδυλίων αλλά αποτέσμα ιδιωτικών επενδύσεων στο τομέα - και απλά θέλει να παραπλανήσει προς την ακριβώς αντίθετη μεριά!!!
Η θέλει να παραπλανήσει με τα ποσοστά ή ισχύει το τρικυμία εν κρανίω. Δηλαδή τόση εξόφθαλμη έλειψη κοινής λογικής είναι να τους παραδέχεσαι πως έχουν αυτές τις δουλειές που έχουν.
26.10.07
Mainstream politics: Ομόνοια : καλύτερα ναρκογκέτο παρά ημιαυτόνομη ζώνη
Πιθανώς προσομοιάζοντας μια τακτική σύγχρονης "Καμμένης Γής" ή κατά το "καλύτερα τούρκικο σαρίκι παρά καπέλο καρδιναλίου" οι υπηρεσίες του Ελληνικού Κράτους προτιμούν για άλλη μια μέρα την Ομόνοια της εγκατάλειψης - της καταστροφής ζωών - την Ομόνοι γκέτο, της εγκληματικότητας και των φόνων (βλ.μερικές μέρες πριν) - που αυτοί και μόνο αυτοί είναι υπεύθυνοι - παρά να ανεχθούν μια "ημι-αυτόνομη" ζώνη (ευσχηματικά ας το πούμε ανοικτή πολιτιστική εκδήλωση).
Διαβάστε εδώ π.χ. από την Ελευθεροτυπία αλλα και εδώ. H εκδήλωση απαγορεύτηκε για τον γελοίο λόγο "πιθανής κατάρρευσης της πλατείας Ομονοίας στο υπόγειο του Μετρό λόγω της αναμενόμενης μεγάλης προσέλευσης κόσμου στην επιφάνεια της πλατείας» - αν πάλι αυτός ο κίνδυνος είναι υπαρκτός τότε είναι φανερό ότι οι υπηρεσίες που εκθέτουν σε κίνδυνο τόσους πολίτες καθημερινά,που δεν προγραμματίζουν έργο διόρθωσης της κατάστασης αλλά και αυτοί που σχεδίασαν και παρέλαβαν το έργο της ανάπλασης της πλατείας κλπ κλπ είναι ποινικά υπεύθυνοι.
Όποια άποψη και να έχει κανείς για το Κενό Δίκτυο και από όπου ιδεολογικά να προέρχεται κανείς είναι φανερό ότι η κατάσταση στην ομόνοια όπως είναι τώρα έχει πιάσει πάτο. Οποιαδήποτε αλλαγή ή νέα κατάσταση δεν μπορεί να είναι προς το χειρότερο.
Είναι ντροπή να κινείται πέρισυ όλη η συζήτηση γύρω από το άσυλο ότι τα Πανεπιστήμια γίνονται άνδρα χρήσης ναρκωτικών (not a single time δεν το έχω δεί μπροστά μου btw) ενώ ταυτόχρονα όλη η ζώνη από Ομόνοια μέχρι πλατεία Λαυρίου να είναι κυριολεκτικά παραδομένη στη μαφία των ναρκοεμπόρων. Υποκρισία.
Μάλλον τα ναρκωτικά τελικά δεν είναι σημαντικό πρόβλημα -ή μάλλον όχι κάποιο μη διαχειρίσιμο - οι ανθρώπινες χωματερές ας είναι καλά - μην ξυπνήσει ο κοσμάκης είναι το πρόβλημα και να μην ανακατευτούν οι ζώνες δραστηριοτήτων.
Διαβάστε εδώ π.χ. από την Ελευθεροτυπία αλλα και εδώ. H εκδήλωση απαγορεύτηκε για τον γελοίο λόγο "πιθανής κατάρρευσης της πλατείας Ομονοίας στο υπόγειο του Μετρό λόγω της αναμενόμενης μεγάλης προσέλευσης κόσμου στην επιφάνεια της πλατείας» - αν πάλι αυτός ο κίνδυνος είναι υπαρκτός τότε είναι φανερό ότι οι υπηρεσίες που εκθέτουν σε κίνδυνο τόσους πολίτες καθημερινά,που δεν προγραμματίζουν έργο διόρθωσης της κατάστασης αλλά και αυτοί που σχεδίασαν και παρέλαβαν το έργο της ανάπλασης της πλατείας κλπ κλπ είναι ποινικά υπεύθυνοι.
Όποια άποψη και να έχει κανείς για το Κενό Δίκτυο και από όπου ιδεολογικά να προέρχεται κανείς είναι φανερό ότι η κατάσταση στην ομόνοια όπως είναι τώρα έχει πιάσει πάτο. Οποιαδήποτε αλλαγή ή νέα κατάσταση δεν μπορεί να είναι προς το χειρότερο.
Είναι ντροπή να κινείται πέρισυ όλη η συζήτηση γύρω από το άσυλο ότι τα Πανεπιστήμια γίνονται άνδρα χρήσης ναρκωτικών (not a single time δεν το έχω δεί μπροστά μου btw) ενώ ταυτόχρονα όλη η ζώνη από Ομόνοια μέχρι πλατεία Λαυρίου να είναι κυριολεκτικά παραδομένη στη μαφία των ναρκοεμπόρων. Υποκρισία.
Μάλλον τα ναρκωτικά τελικά δεν είναι σημαντικό πρόβλημα -ή μάλλον όχι κάποιο μη διαχειρίσιμο - οι ανθρώπινες χωματερές ας είναι καλά - μην ξυπνήσει ο κοσμάκης είναι το πρόβλημα και να μην ανακατευτούν οι ζώνες δραστηριοτήτων.
6.10.07
Η πολυτέλεια στην εποχή της (πραγματικά) μαζικής παραγωγής
Διαβάζουμε την είδηση : "Nokia starts selling $25,000 Ferrari phone". Φυσικά θα είναι oudated μέσα σε τρείς μηνες - και φυσικά δεν έχει κανένα λειτουργικό χαρακτηριστικό που να διαφοροποιεί την χρήση του - σε αντίθεση φυσικά με μια actual ferrari σε σχέση με ένα yugo.
Αν και είμαστε ήδη ένα αιώνα μέσα στην εποχή της μαζικής παραγωγής - παρόλ'αυτά προϊόντα σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων και ιδιαιτέρων μεθόδων παραγωγής συνεχίστηκαν και συνεχίζονται ήδη. Αυτόκίνητα, ρολόγια, luxury items εν γένει.
The funny think ωστόσο είναι ότι στην εποχή τους μηδενικού κόστους του επόμενου αντιτύπου (ας χρησιμοποιήσουμε τον όρο μεταβιομηχανική) ο νόμος του Moore και η καθολική επίδραση στην ζωή μας τα τελευταία 40 χρόνια - τα 25 πρώτα η επίδραση του είχε να κάνει κυρίως με μια περιορισμένη βιομηχανική περιοχή - computing - τα τελευταία 15 έχει εξαπλωθεί σε όλες τις πτυχές της καθημερινής μας ζωής, έχει στείλει στην "μάντρα" ακόμα και αυτή την έννοια των αντικειμένων πολυτελείας. Και για αυτό η ανακοίνωση της nokia μπορεί να προκαλέσει αρκετά γέλια - μια αποκλειστικά brand management/marketing κίνηση υποθέτω.
Το πραγματικά ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτή την περιοχή με τα κολλοσιαία κόστη R&D για να βγεί ένα καινούριο προϊόν, προηγμένο μπορεί να είναι μόνο ότι σχεδιάζετε για να παραχθεί σε μαζική κλίμακα - οτιδήποτε άλλο έιναι niche market ή οποία τελικά καταδικάζεται στην τεχνολογική καθυστέρηση (με πιθανή εξαίρεση τα προηγουμενα χρόνια το defense και aerospace market αλλά ακόμα και αυτό σε ορισμένες περιοχές δεν είναι σίγουρο ότι έχει πλέον τον όγκο να οδηγήσει τις εξελίξεις).
Τελικά αυτό που θέλω να πω είναι ότι σαν σεϊχης πετρελαίων μπορείς να πάρεις ένα αυτοκίνητο, ρολόι, οτιδήποτε βιομηχανικό είδος σχεδόν μοναδικό, built to order, με 1001 ίππους ή με ακρίβεια μsec με αναλογικό μηχανισμό ή whatever άλλο χαρακτηριστικό - ένα ρημάδι κινητό ή υπολογιστή διαφορετικό σε λειτουργικά χαρακτηριστικά από αυτό που μπορούν να πάρουν άλλοι ένα εκκατομύριο άνθρωποι δεν μπορείς να έχεις ποτέ μα ποτέ - είναι μια αίσθηση ισότητας και αυτή:)
Μένει να φανεί όταν ο νόμος του moore βρεί τοίχο τι πρόκειται να γίνει - δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλη η διαφοροποίηση στις δυνατότητες δημιουργίας και επικοινωνίας (αλλά και τα κολλοσιαία κόστη R&D - και η ανάγκη επικέντρωσης τεχνολογιών αιχμής μόνο σε μαζικές αγορές) που έχει επιτελεστεί στις περισότερες πτυχές της σημερινής ζωής όσο αφορά τα τεχνικά μέσα οφείλεται στο απλό γεγονός ¨περισσότερα transistor ανά επιφάνεια πυριτίου" ανά 18 μήνες.
No more luxury items ως τότε λοιπόν!
Αν και είμαστε ήδη ένα αιώνα μέσα στην εποχή της μαζικής παραγωγής - παρόλ'αυτά προϊόντα σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων και ιδιαιτέρων μεθόδων παραγωγής συνεχίστηκαν και συνεχίζονται ήδη. Αυτόκίνητα, ρολόγια, luxury items εν γένει.
The funny think ωστόσο είναι ότι στην εποχή τους μηδενικού κόστους του επόμενου αντιτύπου (ας χρησιμοποιήσουμε τον όρο μεταβιομηχανική) ο νόμος του Moore και η καθολική επίδραση στην ζωή μας τα τελευταία 40 χρόνια - τα 25 πρώτα η επίδραση του είχε να κάνει κυρίως με μια περιορισμένη βιομηχανική περιοχή - computing - τα τελευταία 15 έχει εξαπλωθεί σε όλες τις πτυχές της καθημερινής μας ζωής, έχει στείλει στην "μάντρα" ακόμα και αυτή την έννοια των αντικειμένων πολυτελείας. Και για αυτό η ανακοίνωση της nokia μπορεί να προκαλέσει αρκετά γέλια - μια αποκλειστικά brand management/marketing κίνηση υποθέτω.
Το πραγματικά ενδιαφέρον είναι ότι σε αυτή την περιοχή με τα κολλοσιαία κόστη R&D για να βγεί ένα καινούριο προϊόν, προηγμένο μπορεί να είναι μόνο ότι σχεδιάζετε για να παραχθεί σε μαζική κλίμακα - οτιδήποτε άλλο έιναι niche market ή οποία τελικά καταδικάζεται στην τεχνολογική καθυστέρηση (με πιθανή εξαίρεση τα προηγουμενα χρόνια το defense και aerospace market αλλά ακόμα και αυτό σε ορισμένες περιοχές δεν είναι σίγουρο ότι έχει πλέον τον όγκο να οδηγήσει τις εξελίξεις).
Τελικά αυτό που θέλω να πω είναι ότι σαν σεϊχης πετρελαίων μπορείς να πάρεις ένα αυτοκίνητο, ρολόι, οτιδήποτε βιομηχανικό είδος σχεδόν μοναδικό, built to order, με 1001 ίππους ή με ακρίβεια μsec με αναλογικό μηχανισμό ή whatever άλλο χαρακτηριστικό - ένα ρημάδι κινητό ή υπολογιστή διαφορετικό σε λειτουργικά χαρακτηριστικά από αυτό που μπορούν να πάρουν άλλοι ένα εκκατομύριο άνθρωποι δεν μπορείς να έχεις ποτέ μα ποτέ - είναι μια αίσθηση ισότητας και αυτή:)
Μένει να φανεί όταν ο νόμος του moore βρεί τοίχο τι πρόκειται να γίνει - δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλη η διαφοροποίηση στις δυνατότητες δημιουργίας και επικοινωνίας (αλλά και τα κολλοσιαία κόστη R&D - και η ανάγκη επικέντρωσης τεχνολογιών αιχμής μόνο σε μαζικές αγορές) που έχει επιτελεστεί στις περισότερες πτυχές της σημερινής ζωής όσο αφορά τα τεχνικά μέσα οφείλεται στο απλό γεγονός ¨περισσότερα transistor ανά επιφάνεια πυριτίου" ανά 18 μήνες.
No more luxury items ως τότε λοιπόν!
3.10.07
4 Οκτωβρίου 1955 - Artificial Moon orbiting earth!
50 χρόνια από την εκτόξευση του Sputnik. Ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία:
Ιστορικό fact a: Οι πρώτες αναφορές για τον sputnik είναι όχι ως τεχνητό δορυφόρο αλλά ως... "artificial moon" - τολμώ να πω ότι θυμάμαι σε παλαιότερη επετειακή έκδοση και τίτλο ελληνικής εφημερίδας της εποχής με τον όρο "τεχνητό φεγγάρι εκτελεί περιστροφή γύρω από την γή σε .. λεπτά"(δεν είναι τόσο 50ς o όρος τεχνητό φεγγάρι:)?).
Άρθρα περιγράφουν έκπληξη κυρίως στις ΗΠΑ ανάλογη του Περλ Χαρμπορ ή αντίστοιχα με τις δικές μας μέρες της 9/11. Σήμερα μπορεί να λέμε τεχνητός δορυφόρος και να μην μας σηκώνεται φρείδι αλλά η σκέψη της φράσης "The Earth had just one moon for a billion years and suddenly it would have another, artificial moon!"" δεν μπορούσε παρά να προκαλεί δέος τότε (και τώρα). Και πανικό στην Αμερική στη σκέψη ότι ένα όχημα του τότε "εχθρού" περιδιάβαινε τις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε μερικά λεπτά (μια τροχιακή περιστροφή σε 64 λεπτά αν δεν κάνω λάθος). Με ότι φορτίο μπορεί να είχε αυτό.
Unintented consequnces b: Όσοι έχουν ασχοληθεί με κάποιας μορφής project planning/management κλπ θα έχουν πέσει πάνω σε διαγράμματα PERT. (αλλεργία με πιάνει στο άκουσμα τους)
Σύμφωνα λοιπόν με την wikipedia τα διαγράμματα PERT (τόσο every day life για την ζωή ορισμένων) χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά για να καλύψουν τις ανάγκες διαχείρισης του τεράστιου έργου του κατεπείγοντος σχεδιασμού και κατασκευής των βαλιστικών πυραύλων Polaris, ως αντίμετρα απέναντι στις αυξημένες δυνατότητες της ΕΣΣΔ στο τομέα, όπως έγιναν γνωστές με την εκτόξευση του Sputnik.
Σκέψη c: προφανώς στις ίδιες ημέρες έχει την απαρχή της και η φράση η ειρωνική συνήθως φράση "rocket scientist" - για κάποιο λόγο η ελληνική εκδοχή της χρησιμοποιεί το "πυρηνικός φυσικός" - ποιος να ξέρει γιατί:)
Update: Να και το αντίστοιχο άρθρο στο wired, highlighted πρόταση "Εven a month before the Sputnik launch, many of the military, political and academic leaders in the Soviet Union saw no merit in putting such a rudimentary artificial moon above the Earth. But the maverick bunch of engineers who built Sputnik predicted its political impact." - "maverick bunch of engineers" (sic!) μόνο οι αμερικάνοι μπορούν να διαβάσουν το (δημιουργικό) "πυρετό" που μπορεί να έχει η ζωή ενός engineer - αν και καταρχάς πρέπει να δεχτούμε πάθος και engineering είναι contradictory terms:P
Ιστορικό fact a: Οι πρώτες αναφορές για τον sputnik είναι όχι ως τεχνητό δορυφόρο αλλά ως... "artificial moon" - τολμώ να πω ότι θυμάμαι σε παλαιότερη επετειακή έκδοση και τίτλο ελληνικής εφημερίδας της εποχής με τον όρο "τεχνητό φεγγάρι εκτελεί περιστροφή γύρω από την γή σε .. λεπτά"(δεν είναι τόσο 50ς o όρος τεχνητό φεγγάρι:)?).
Άρθρα περιγράφουν έκπληξη κυρίως στις ΗΠΑ ανάλογη του Περλ Χαρμπορ ή αντίστοιχα με τις δικές μας μέρες της 9/11. Σήμερα μπορεί να λέμε τεχνητός δορυφόρος και να μην μας σηκώνεται φρείδι αλλά η σκέψη της φράσης "The Earth had just one moon for a billion years and suddenly it would have another, artificial moon!"" δεν μπορούσε παρά να προκαλεί δέος τότε (και τώρα). Και πανικό στην Αμερική στη σκέψη ότι ένα όχημα του τότε "εχθρού" περιδιάβαινε τις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε μερικά λεπτά (μια τροχιακή περιστροφή σε 64 λεπτά αν δεν κάνω λάθος). Με ότι φορτίο μπορεί να είχε αυτό.
Unintented consequnces b: Όσοι έχουν ασχοληθεί με κάποιας μορφής project planning/management κλπ θα έχουν πέσει πάνω σε διαγράμματα PERT. (αλλεργία με πιάνει στο άκουσμα τους)
Σύμφωνα λοιπόν με την wikipedia τα διαγράμματα PERT (τόσο every day life για την ζωή ορισμένων) χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά για να καλύψουν τις ανάγκες διαχείρισης του τεράστιου έργου του κατεπείγοντος σχεδιασμού και κατασκευής των βαλιστικών πυραύλων Polaris, ως αντίμετρα απέναντι στις αυξημένες δυνατότητες της ΕΣΣΔ στο τομέα, όπως έγιναν γνωστές με την εκτόξευση του Sputnik.
Σκέψη c: προφανώς στις ίδιες ημέρες έχει την απαρχή της και η φράση η ειρωνική συνήθως φράση "rocket scientist" - για κάποιο λόγο η ελληνική εκδοχή της χρησιμοποιεί το "πυρηνικός φυσικός" - ποιος να ξέρει γιατί:)
Update: Να και το αντίστοιχο άρθρο στο wired, highlighted πρόταση "Εven a month before the Sputnik launch, many of the military, political and academic leaders in the Soviet Union saw no merit in putting such a rudimentary artificial moon above the Earth. But the maverick bunch of engineers who built Sputnik predicted its political impact." - "maverick bunch of engineers" (sic!) μόνο οι αμερικάνοι μπορούν να διαβάσουν το (δημιουργικό) "πυρετό" που μπορεί να έχει η ζωή ενός engineer - αν και καταρχάς πρέπει να δεχτούμε πάθος και engineering είναι contradictory terms:P
28.9.07
Κριτική βιβλίου: Είναι αυτό τέχνη, Freeland, Cynthia
Εγκαινιάζουμε καινούρια θεματική περιοχή (sic!:P) και έχουμε αντιγράφοντος τον ευατό μου απο το amazon uk:
"
Shallow, incapable of giving a wider understanding, Furthermore while maintaining that it resolves around the question of what is art, there is no reference e.g. to Dada and other important movements and views which in many ways defined what is art is about today.
The new media part, art in the internet age etc is particularly shallow and shortsighted - interaction and art in the internet are mainly viewed as a tool for interactively viewing different parts of online galleries. No mentioned of the truly interactive capabilities the medium offers or to any other really innovative art forms forming around the internet medium.
In conclusion a book suitable for an art course or a professional "curator" or "artist" but with no capability for any other greater purposes, incapable to give a glimpse to the inner fire that an art work can produce"
οκ ίσως αυστηρά τα παραπάνω αλλά το ζήτημα είναι ότι με το εκδοτικό και μεταφραστικό boom έχει γεμίσει η "αγορά" βιβλία που σε άλλη περίπτωση και άλλη (πιο εκλεκτική) εποχή δεν θα υπήρχε καμία περίπτωση έκδοσης. Όσο για το παραπάνω πολύ επιφανειακό, ίσως έπρεπε να το καταλάβω από το εξώφυλλο:)
Future look: To kitsch των 00s - the items και η αισθητική
Εντάξει ο τίτλος είναι παραπλανητικός. Θα ασχοληθούμε με items τα οποία χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις μελλοντικά αναγνωρίσιμες ως kitsch διαφημίσεις, κάρτες, κινητή, κλπ (τώρα που το σκέφτομαι ποιός δεν θυμάται αυτές τις φοβερές copy paste γρασιδι/ταράτσες της Vodafone. Το χειρότερο copy paste και video editing που έχω δει με διαφορά!) .
Αυτό που μου προκαλεί εντύπωση είναι ότι η κύρια τάση είναι μια urban αισθητική, καταρχάς όχι κυρίαρχο αισθητικό ρεύμα - ωστόσο το αισθητικό ρευμα που ενδιαφερει το target group και/η τους opinion makers του (θα βάλω μέσα και τους διαφημιστές).
Δηλαδή από την μία αντιμετωπίζουν την πόλη, ως ένα μέρος που μπορεί να σου δειξει και να του δειξεις οικειότητα. Έχουν δειχθεί ταράτσες πολυκατοικιών, έχουμε δει urban εικόνες όμορφων (? προσωπική γνώμη ναι) πολυκατοικιών, εσωτερικά των πρώτων αστικών σπιτιών.
Ωστόσο είναι τόσο έντονα προσομοιούμενος ο χαρακτήρας αυτών που δείχνονται, δηλάδή λαμβάνετε μια εικόνα ή μια αισθητική τάση, εξωραϊζεται για τις ανάγκες της διαφήμισεις και τελικά χάνει και την αναφορά στην αρχική εικόνα αλλά και στο περιβάλλον που την βιώνεις, ώστε εκτιμώ γρήγορη θα γίνει μια γραφική ματιά και στο τέλος kitsch item συνολικά. Απλά δεν αντέχει την σύγκριση στην καθημερινά βιούμενη πραγματικότητα.
Παράπλευρη απώλεια αυτή της urban-like αισθητικής μπορεί να είναι η ανάπτυξη ενός πραγματικά αστικού αισθήματος οικειότητας, και αγάπης για την πόλη.
Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ πόσο video editing και photoshop έχει πέσει για να φαίνονται τόσο λευκές οι πολυκατοικές, τόσο τακτοποιημένες ή ανύπαρκτες οι κεραίες στις ταράτσες, τόσο καθαρά τα πεζοδρόμια. Η ομοιότητα με το άλλο αγαπημένο μου αντικείμενο προσομείωσης της πραγματικότητας (την αρχιτεκτονική μακέτα κλπ) είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Όπου μπαίνει το marketing δεν χωράει η πραγματικότητα.
Στα ίδια πλαίσια ένα άλλο item, η μάλλον μια κατηγορία που έχει heavy use, είναι το 50s διόρωφο ή διαμέρισμα πολυκατοικίας. Φυσικά εξωραϊσμένο ξανά, ολόλευκο και με καμία σχέση με κάτι άμεσα παρατηρίσιμο. Ταυτόχρονα, εχει γέλιο να κοιτάς το εσωτερικό αυτών των σπιτιών. Για τις ανάγκες του γυρίσματος πλήρη αποξίλωση από οποιοδήποτε πρακτικότητα, σκηνικά και όχι σπίτια, να θυμίζουν τόσο έντονα τις φωτογραφισεις για περιοδικά διακόσμησης.
Από την άλλη θα ισχυριστεί κανείς ποιό ειναι το πρόβλημα? Όλα τα παραπάνω είναι σκηνικά εν τέλει. Πράγματι, αλλά δεν είναι σκηνικά μόνο, αλλά στην πραγματικότητα μπορούν αν αποτελέσουν αισθητικά ρεύματα (είναι άλλωστε προσομοιώσεις που επιστρέφουν στην πραγματικότητα )- τα οποία όμως λόγου της τόσο βαριάς χρήσης τους, αλλά και της τόσο έντονα προσομοιωμένης φύσης τους, όταν το πρωτότυπο - η πόλη ο αστικός χώρος και το διαμέρισμα - είναι δίπλα μας θα αποτύχουν, θα κορεστούν ταχύτατα με ενδεχόμενη παράπλευη απώλεια και την αγάπη για τις εικόνες τις πόλης μας. Μεταμοντέρνες καταστάσεις:)
Αυτό που μου προκαλεί εντύπωση είναι ότι η κύρια τάση είναι μια urban αισθητική, καταρχάς όχι κυρίαρχο αισθητικό ρεύμα - ωστόσο το αισθητικό ρευμα που ενδιαφερει το target group και/η τους opinion makers του (θα βάλω μέσα και τους διαφημιστές).
Δηλαδή από την μία αντιμετωπίζουν την πόλη, ως ένα μέρος που μπορεί να σου δειξει και να του δειξεις οικειότητα. Έχουν δειχθεί ταράτσες πολυκατοικιών, έχουμε δει urban εικόνες όμορφων (? προσωπική γνώμη ναι) πολυκατοικιών, εσωτερικά των πρώτων αστικών σπιτιών.
Ωστόσο είναι τόσο έντονα προσομοιούμενος ο χαρακτήρας αυτών που δείχνονται, δηλάδή λαμβάνετε μια εικόνα ή μια αισθητική τάση, εξωραϊζεται για τις ανάγκες της διαφήμισεις και τελικά χάνει και την αναφορά στην αρχική εικόνα αλλά και στο περιβάλλον που την βιώνεις, ώστε εκτιμώ γρήγορη θα γίνει μια γραφική ματιά και στο τέλος kitsch item συνολικά. Απλά δεν αντέχει την σύγκριση στην καθημερινά βιούμενη πραγματικότητα.
Παράπλευρη απώλεια αυτή της urban-like αισθητικής μπορεί να είναι η ανάπτυξη ενός πραγματικά αστικού αισθήματος οικειότητας, και αγάπης για την πόλη.
Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ πόσο video editing και photoshop έχει πέσει για να φαίνονται τόσο λευκές οι πολυκατοικές, τόσο τακτοποιημένες ή ανύπαρκτες οι κεραίες στις ταράτσες, τόσο καθαρά τα πεζοδρόμια. Η ομοιότητα με το άλλο αγαπημένο μου αντικείμενο προσομείωσης της πραγματικότητας (την αρχιτεκτονική μακέτα κλπ) είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Όπου μπαίνει το marketing δεν χωράει η πραγματικότητα.
Στα ίδια πλαίσια ένα άλλο item, η μάλλον μια κατηγορία που έχει heavy use, είναι το 50s διόρωφο ή διαμέρισμα πολυκατοικίας. Φυσικά εξωραϊσμένο ξανά, ολόλευκο και με καμία σχέση με κάτι άμεσα παρατηρίσιμο. Ταυτόχρονα, εχει γέλιο να κοιτάς το εσωτερικό αυτών των σπιτιών. Για τις ανάγκες του γυρίσματος πλήρη αποξίλωση από οποιοδήποτε πρακτικότητα, σκηνικά και όχι σπίτια, να θυμίζουν τόσο έντονα τις φωτογραφισεις για περιοδικά διακόσμησης.
Από την άλλη θα ισχυριστεί κανείς ποιό ειναι το πρόβλημα? Όλα τα παραπάνω είναι σκηνικά εν τέλει. Πράγματι, αλλά δεν είναι σκηνικά μόνο, αλλά στην πραγματικότητα μπορούν αν αποτελέσουν αισθητικά ρεύματα (είναι άλλωστε προσομοιώσεις που επιστρέφουν στην πραγματικότητα )- τα οποία όμως λόγου της τόσο βαριάς χρήσης τους, αλλά και της τόσο έντονα προσομοιωμένης φύσης τους, όταν το πρωτότυπο - η πόλη ο αστικός χώρος και το διαμέρισμα - είναι δίπλα μας θα αποτύχουν, θα κορεστούν ταχύτατα με ενδεχόμενη παράπλευη απώλεια και την αγάπη για τις εικόνες τις πόλης μας. Μεταμοντέρνες καταστάσεις:)
Future look: To kitsch των 00s
Με πολύ μικρές πιθανότητες αποτυχίας να μαντέψω ένα από τα kitsch εμβλήματα που θα αναδυθούν (σε κατάλληλο και μελλοντικό χρόνο) από τα 00s είναι:::: διαφημίσεις κινητής και ειδικά τις Vodafone. Απλά δείχνει τον δρόμο. Με αυτούς τους μεταφορείς που χορεύουν ως Σάκης στο άκουσμα του νέου προϊόντος, τις χορευτικές φιγούρες (?) στην έξοδο του μετρό, αλλά και τα πρόσωπα τα παραμορφωμένα από την mega-ευτυχία (tm) (ουαουυυυυ) για το καινούριο πρόγραμμα καρτοκινητής με 1000 δωρεάν sms στην τιμή των δέκα εκατοντάδων sms είναι σίγουρος νικητής.
Προφανώς έχουν συμπαρασυρθεί όλοι, σε κάποιο μοντέλο που κάποιο marketing brain έχει βρει ότι είναι βέλτισο, και η διαφήμιση ακολουθεί lately μια όμοια αισθητική - φυσικά όσο περισότερη η χρήση και όσο περισσότερο πέφτει σε επίπεδο καρικατούρας τόσο γρηγορότερα που θα μας έρθει αυτή η συνειδητοποίση αυτών των kitsch εμβλημάτων ως τέτοια - kitsch.
Όσο αυτή την αισθητική - ακολουθεί νεότερο.
Προφανώς έχουν συμπαρασυρθεί όλοι, σε κάποιο μοντέλο που κάποιο marketing brain έχει βρει ότι είναι βέλτισο, και η διαφήμιση ακολουθεί lately μια όμοια αισθητική - φυσικά όσο περισότερη η χρήση και όσο περισσότερο πέφτει σε επίπεδο καρικατούρας τόσο γρηγορότερα που θα μας έρθει αυτή η συνειδητοποίση αυτών των kitsch εμβλημάτων ως τέτοια - kitsch.
Όσο αυτή την αισθητική - ακολουθεί νεότερο.
7.9.07
Early Adopters
200$ price cut (that is 30%) on the iphone:
"Remember how excited you felt when you left the store and the Apple employees were cheering you and you felt like the king of the world, the coolest guy on the block, because you were first -- not second, not third, but first -- to obtain the precious God Phone?
Well, we've got a plan to restore some of that magic you felt on Day One. No, not a $200 rebate. And no, we're not going to let you return the phone or cancel your plan with AT&T. But here's what we're going to do. It's a sticker. Bring in your receipt to any Apple store or AT&T store and show that you paid full price for your iPhone, and we'll give you a sticker that says, "Original iPhone." Very small, very classy, black on black, made of super high quality plastic with a glossy finish. Something you'll be proud to put on your iPhone so everyone will know that you're not just any iPhone user; you're one of the super smart, super cool early adopters who paid full price. You see? We've got you covered. I know what you want to tell me. What can I say? You're welcome. I love you too. And you are special. I mean it. "
from fake Steve Jobs blog @ http://fakesteve.blogspot.com/2007/09/remember-magic.html
"Remember how excited you felt when you left the store and the Apple employees were cheering you and you felt like the king of the world, the coolest guy on the block, because you were first -- not second, not third, but first -- to obtain the precious God Phone?
Well, we've got a plan to restore some of that magic you felt on Day One. No, not a $200 rebate. And no, we're not going to let you return the phone or cancel your plan with AT&T. But here's what we're going to do. It's a sticker. Bring in your receipt to any Apple store or AT&T store and show that you paid full price for your iPhone, and we'll give you a sticker that says, "Original iPhone." Very small, very classy, black on black, made of super high quality plastic with a glossy finish. Something you'll be proud to put on your iPhone so everyone will know that you're not just any iPhone user; you're one of the super smart, super cool early adopters who paid full price. You see? We've got you covered. I know what you want to tell me. What can I say? You're welcome. I love you too. And you are special. I mean it. "
from fake Steve Jobs blog @ http://fakesteve.blogspot.com/2007/09/remember-magic.html
1.9.07
A SCANNER DARKLY
Just saw a scanner darkly. Αν θυμάμαι καλά πήρε μέτριες κριτικές. Είμαι σίγουρος ότι πολύ θα ζαλίστηκαν στην προβολή του.
Συνοπτικά το παρανοϊκό σύμπαν των διηγημάτων του Ph.K.Dick στην οθόνη, που συνοψίζεται ως εξής: άνθρωποι λιωμένοι (όχι με την έννοια του hangover αλλά με αυτή της ισοπέδωσης του ίδιου τους του εαυτού) από τα ναρκωτικά στα πρόθυρα, στο όριο ταυτόχρονα της παράνοιας αλλά και της "θείας" αποκάλυψης.
είναι εντυπωσιακό πόσες και πόσες φορές επαναλαμβάνεται στα διηγήματα του. very nice.
αγχώδες και χαοτικό, με πολύ καλές αναλογίες για την κοινωνία της παρακολούθησης (με ένα απίστευτο πλέγμα παρακολουθούμενων) με μια κοιλιά στο τέλος.
Συνοπτικά το παρανοϊκό σύμπαν των διηγημάτων του Ph.K.Dick στην οθόνη, που συνοψίζεται ως εξής: άνθρωποι λιωμένοι (όχι με την έννοια του hangover αλλά με αυτή της ισοπέδωσης του ίδιου τους του εαυτού) από τα ναρκωτικά στα πρόθυρα, στο όριο ταυτόχρονα της παράνοιας αλλά και της "θείας" αποκάλυψης.
είναι εντυπωσιακό πόσες και πόσες φορές επαναλαμβάνεται στα διηγήματα του. very nice.
αγχώδες και χαοτικό, με πολύ καλές αναλογίες για την κοινωνία της παρακολούθησης (με ένα απίστευτο πλέγμα παρακολουθούμενων) με μια κοιλιά στο τέλος.
29.8.07
Pyrotoyristas
Πήραμε το αυτοκίνητο και κατεβήκαμε στον κεντρικό δρόμο προς Ολυμπία. Είχαν έρθει δύο ασθενοφόρα εκεί που ακόμη ήταν συγκεντρωμένοι οι κάτοικοι. Είχαν πλακώσει και οι πυροτουρίστες. Ο μέσος πυροτουρίστας είναι χοντρός πενηντάρης με πουκάμισο και βερμούδα, οδηγεί CHEROKEE και συνοδεύεται απαραίτητα από παχουλή, αφράτη και ασπρουλιάρα κυρία με σορτσάκι και αξεσουάρ ένα ζευγάρι κιάλια. Ο καπνός τώρα πια είχε καλύψει και την περιοχή πάνω από την Ολυμπία. Το δρόμο προς τα εκεί έφραζε ένα περιπολικό. Κι άλλος αρμόδιος.
Αντιγραφή από άρθρο στο indymedia
Αντιγραφή από άρθρο στο indymedia
9.8.07
90 - και ναι ήρθε και η σειρά τους
Πίνω μπάφους και παίζω προ - οχι αυτό είναι από άλλο τραγούδι - πίνω ένα κρασί βλέπω tv και είμαι web - ξεκάθαρα πιο πολύπλοκος συνδυασμός αν και δεν ξέρω αν και πιο ενεργητικός - και το συμπέρασμα είναι αυτό: το 90s revival έφτασε και επίσημα?
έχει αρχίσει από το 2005 ίσως να παίζουν τα 90s πιο πολύ σε μαγαζιά κλπ. Αυτή τη στιγμή λοιπόν το MAD βάζει σερί τα κομμάτια της ύστερης εφηβείας μου/πρωϊμης νεότητας μου - μεγάλες συγκινησης:P faith no more, prodigy, chemical brothers, offspring (axmm αυτοί ευτυχώς μόνο το 95 μου άρεσεαν:P)
όχι ότι δεν το περιμέναμε. μετά τα late 90s early 00s που παντού άκουγες να παίζονται το βράδυ 80s ¨ύμνοι" (δεν λέω μάθαμε/ξανακούσαμε και καλές μουσικές αλλά και !!@#@!) ήταν αναμενόμενο ότι θα ερχόταν και αυτό με τον ένα τρόπο ή τον άλλο.
Είναι ότι οι djs παραγωγοί κλπ είναι πλέον ενεργητικοί στα πρώτα -άντα τους και ανατρέχουν στις μουσικές πους τους έχουν καθορίσει στα 18 (?), επομένως κάθε δεύτερη δεκαετία έχουμε λίγο ή πολύ "revival" δύο δεκαετίες πριν. Είναι ότι οι thirty something έχουν να ξοδέψουν (συνδέσεις net πλέον:P?) αλλά μου φαίνεται ακολολουθεί πλέον μια σχετική κανονικότητα.
Θα (ξάνα) ακούσουμε ωραίες μουσικές πάντως. πάντως έχω περιέργεια με πιο τρόπο αντιμετωπίζει η σημερινή πριν τα 20 γενία τα παραπάνω, εντέλει είναι και οι μεγαλύτεροι καταναλωτές μουσικής - για αυτούς παίζει το μαγαζί!
έχει αρχίσει από το 2005 ίσως να παίζουν τα 90s πιο πολύ σε μαγαζιά κλπ. Αυτή τη στιγμή λοιπόν το MAD βάζει σερί τα κομμάτια της ύστερης εφηβείας μου/πρωϊμης νεότητας μου - μεγάλες συγκινησης:P faith no more, prodigy, chemical brothers, offspring (axmm αυτοί ευτυχώς μόνο το 95 μου άρεσεαν:P)
όχι ότι δεν το περιμέναμε. μετά τα late 90s early 00s που παντού άκουγες να παίζονται το βράδυ 80s ¨ύμνοι" (δεν λέω μάθαμε/ξανακούσαμε και καλές μουσικές αλλά και !!@#@!) ήταν αναμενόμενο ότι θα ερχόταν και αυτό με τον ένα τρόπο ή τον άλλο.
Είναι ότι οι djs παραγωγοί κλπ είναι πλέον ενεργητικοί στα πρώτα -άντα τους και ανατρέχουν στις μουσικές πους τους έχουν καθορίσει στα 18 (?), επομένως κάθε δεύτερη δεκαετία έχουμε λίγο ή πολύ "revival" δύο δεκαετίες πριν. Είναι ότι οι thirty something έχουν να ξοδέψουν (συνδέσεις net πλέον:P?) αλλά μου φαίνεται ακολολουθεί πλέον μια σχετική κανονικότητα.
Θα (ξάνα) ακούσουμε ωραίες μουσικές πάντως. πάντως έχω περιέργεια με πιο τρόπο αντιμετωπίζει η σημερινή πριν τα 20 γενία τα παραπάνω, εντέλει είναι και οι μεγαλύτεροι καταναλωτές μουσικής - για αυτούς παίζει το μαγαζί!
22.3.07
Η πηγή της ζωής
update 2: μπορούμε να πούμε το fountain και το τελευταίο (μέχρι στιγμής) analogue αριστούργημα. Εντυπωσιακές info στο wired για τον τρόπο παραγωγής.
-----
Δεν θα γράψω προς το παρών review. Ομολογώ ότι έχω μια ανακλαστική αντίδραση απέναντι στις παρανοήσεις που διαβάζω αλλά ολοκληρωμένο review αδυνατώ να γράψω ακόμα. Από την άλλη είναι από τις ταινίες που δεν χρειάζεται review,τουλάχιστον για τους άλλους, γιατί έχουν τόσο προφανές περιεχόμενο, νόημα και παναθρώπινη διάσταση που δεν χρειάζεται πραγματικά να πεις κάτι. Είτε σου έχει κινήσει μια διαδικασία και έχεις αισθανθεί το δέος του κύκλου της ζωής και του θανάτου είτε όχι.
Το μόνο για το οποίο θα κάνω review είναι για το πόσο έξω μπορεί να έίναι οποιοσδήποτε κριτικός - ιδίως επαγγελματιάς και καλά - που του έβαλε κάτω τουλάχιστον από 3 /5.
( ή κάνοντας copy από εδώ
"Με άλλα λόγια το πιο φιλόδοξο δημιούργημα του Darren Aronofsky είναι συνεπέστατο στα λοιπά με τη δημιουργική του πορεία. Χωρίς σκληρά φτηνά και εν τέλει κατανοητά ψευτοδιανοουμενίστικα πόδια (δεν έχει πρεζάκια αποχαυνωμένα στη τηλεόραση ή ιρανούς να περπατάνε στην έρημο).")
Συμπέρασμα: δείτε το τώρα και αύριο. επικό.
update 1: η ταινία δέχεται την κυριότερη κριτική για την τριπλή αφήγηση (οκ αν δεν μπορεί κάποιος να την καταλάβει καταδεικνύει γεγονότα για αυτόν και όχι την ταινία - είναι τόσο απλό πραγματικά) αλλά και γιατί είναι (λεεί) ... μελόδραμα!!!
τώρα αν το να σε απασχολεί το θέμα του θανάτου, γιατί, τι λύτρωση υπάρχει από αυτόν κλπ είναι "μελοδραματικό" κάποιοι απλά δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι υπάρχει στο χώμα κάτω από τα γρασίδια των νεκροταφείων.
τόσο απλά.
Η το τι αποτελεί το χώμα το ίδιο. η τη σκόνη των αστεριών.
Με τον ίδιο τρόπο που ονομάζουν τον προβληματισμό για τα παραπάνω 'μελοδραματισμό" εγώ τους ονομάζω ρηχούς μπροστά στο πρόβλημα της ίδιας τους της ύπαρξης. Δηλαδή όταν ειναι ο θάνατος στο Pulp fiction τον αντιμετωπίζουμε σαν cult event όταν είναι ο ίδιος μας ο θάνατος (σίγουρος) τον βλέπουμε σαν μελό.
Ισως είναι και το άγχος του βιομηχανικού και μεταβιομηχανικου πολιτισμού απέναντισ το θάνατο και ο τροπος αντιμετώπισης του (έχει διαπιστωθεί): απλά τον αγνοεί, τον φοβάται και δεν θέλει να το σκέφτεται σαν υπαρκτό (το μόνο υπαρκτό ωστόσο)
ενδεχόμενο.
και για να μην παρανοόυμε τη ταινία κάνω copy paste από ένα σχολίό μου στο http://vandimir.blogspot.com/2007/03/blog-post_21.html και στο απόσπασμα
vandim: "Η πηγή της ζωής" (The Fountain) φλυαρεί ακατάπαυστα για μεταφυσικά και φιλοσοφικά ζητήματα, είναι πνιγμένη μέχρις εκεί που δεν παίρνει στον βουδισμό, στις περί μετεμψύχωσης θεωρίες, καθώς και σ΄αυτές περί αθανασίας (της ψυχής, υποθέτω, αν και οι προσπάθειες του επιστήμονα αποβλέπουν και στη σωματική αθανασία) και σαν γενικό συμπέρασμα μας υποδεικνύει το ότι πρέπει να συμφιλιωθούμε με τον θάνατο, να μην τον φοβόμαστε και να μη θρηνούμε (τώρα το αν αυτό πρέπει να γίνει λόγω της βεβαιότητας ότι η ψυχή είναι ούτως ή άλλως αθάνατη ή για άλλους λόγους, δεν είμαι και πολύ βέβαιος)."
tks: "Δεν υπάρχει καμία τέτοια αναφορά στην ταινία για αθανασία της ψυχής και επομένως και το συμπέρασμα που αναφέρεις - η ζωή αξίζει ώς αθανασία - είναι το ακριβώς αντίθετο της ταινίας - η ζωή αξίζει ως ζωή και μόνο - μπορούμε να συμφιλιωθούμε με τον θάνατο αφού αυτός με την σειρά του γεννάει - άλλη - ζωή.
Ταυτόχρονα αν και εμφανίζει βουδιστικές εικόνες δεν έχει πουθενά βουδιστική θεώρρηση - μέχρι και με χριστιανικά ιδεωδη περι θυσίας του θεανθρώπου είναι συμβατη.
Γενικα γιατί τόσο παρεξήγηση για την ταινία? θέλει απλά λίγο ήρεμη προσωπική σκέψη και ενδοσκόπηση και μπορεί να γινει ολοφάνερη στο μεγαλείο της.
επίσης δεν υπάρχει πουθενά ούτε αιώνια αγάπη ούτε αιώνια ζωή ούτε αιώνιο κάτι. υπάρχει ζωή και αγάπη που δικαιώνεται αφαυτού και υπάρχει και ο κύκλςο της ζωής και του θανάτου ο άπειρα επαναλαμβανόμενος. και αυτά είναι απλά γεγονότα.
τόσο απλά όσο τα χόρτα που φυτρώνουν σε χορταριασμένα μνήματα.
"
αντί περαιτέρω σχολίου λοιπόν ένα copy paste από εδω μιας και δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο αυτή τη στιγμή:
"Τούτο το προστάτευσα (ευτυχώς) καλά. Από την μήνιδα της κριτικής, από τα σχόλια των γνωστών, από την καθημερινότητα που πρώτα τέτοια έργα τέχνης τεμαχίζει.
Η κατεστημένη κριτική πάντα βάζει στόχο οτιδήποτε συναισθηματικό – διαβάστε περισσότερα στην έξοχη κριτική του Time – λες και για κάποιο λόγο αυτά που μας κάνουν να κλαίμε είναι ανυπόληπτα, αντιπνευματικά, προϊόντα υποκουλτούρας. Έτσι και δω, η κριτική έκανε το θαύμα της.
-----
Δεν θα γράψω προς το παρών review. Ομολογώ ότι έχω μια ανακλαστική αντίδραση απέναντι στις παρανοήσεις που διαβάζω αλλά ολοκληρωμένο review αδυνατώ να γράψω ακόμα. Από την άλλη είναι από τις ταινίες που δεν χρειάζεται review,τουλάχιστον για τους άλλους, γιατί έχουν τόσο προφανές περιεχόμενο, νόημα και παναθρώπινη διάσταση που δεν χρειάζεται πραγματικά να πεις κάτι. Είτε σου έχει κινήσει μια διαδικασία και έχεις αισθανθεί το δέος του κύκλου της ζωής και του θανάτου είτε όχι.
Το μόνο για το οποίο θα κάνω review είναι για το πόσο έξω μπορεί να έίναι οποιοσδήποτε κριτικός - ιδίως επαγγελματιάς και καλά - που του έβαλε κάτω τουλάχιστον από 3 /5.
( ή κάνοντας copy από εδώ
"Με άλλα λόγια το πιο φιλόδοξο δημιούργημα του Darren Aronofsky είναι συνεπέστατο στα λοιπά με τη δημιουργική του πορεία. Χωρίς σκληρά φτηνά και εν τέλει κατανοητά ψευτοδιανοουμενίστικα πόδια (δεν έχει πρεζάκια αποχαυνωμένα στη τηλεόραση ή ιρανούς να περπατάνε στην έρημο).")
Συμπέρασμα: δείτε το τώρα και αύριο. επικό.
update 1: η ταινία δέχεται την κυριότερη κριτική για την τριπλή αφήγηση (οκ αν δεν μπορεί κάποιος να την καταλάβει καταδεικνύει γεγονότα για αυτόν και όχι την ταινία - είναι τόσο απλό πραγματικά) αλλά και γιατί είναι (λεεί) ... μελόδραμα!!!
τώρα αν το να σε απασχολεί το θέμα του θανάτου, γιατί, τι λύτρωση υπάρχει από αυτόν κλπ είναι "μελοδραματικό" κάποιοι απλά δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι υπάρχει στο χώμα κάτω από τα γρασίδια των νεκροταφείων.
τόσο απλά.
Η το τι αποτελεί το χώμα το ίδιο. η τη σκόνη των αστεριών.
Με τον ίδιο τρόπο που ονομάζουν τον προβληματισμό για τα παραπάνω 'μελοδραματισμό" εγώ τους ονομάζω ρηχούς μπροστά στο πρόβλημα της ίδιας τους της ύπαρξης. Δηλαδή όταν ειναι ο θάνατος στο Pulp fiction τον αντιμετωπίζουμε σαν cult event όταν είναι ο ίδιος μας ο θάνατος (σίγουρος) τον βλέπουμε σαν μελό.
Ισως είναι και το άγχος του βιομηχανικού και μεταβιομηχανικου πολιτισμού απέναντισ το θάνατο και ο τροπος αντιμετώπισης του (έχει διαπιστωθεί): απλά τον αγνοεί, τον φοβάται και δεν θέλει να το σκέφτεται σαν υπαρκτό (το μόνο υπαρκτό ωστόσο)
ενδεχόμενο.
και για να μην παρανοόυμε τη ταινία κάνω copy paste από ένα σχολίό μου στο http://vandimir.blogspot.com/2007/03/blog-post_21.html και στο απόσπασμα
vandim: "Η πηγή της ζωής" (The Fountain) φλυαρεί ακατάπαυστα για μεταφυσικά και φιλοσοφικά ζητήματα, είναι πνιγμένη μέχρις εκεί που δεν παίρνει στον βουδισμό, στις περί μετεμψύχωσης θεωρίες, καθώς και σ΄αυτές περί αθανασίας (της ψυχής, υποθέτω, αν και οι προσπάθειες του επιστήμονα αποβλέπουν και στη σωματική αθανασία) και σαν γενικό συμπέρασμα μας υποδεικνύει το ότι πρέπει να συμφιλιωθούμε με τον θάνατο, να μην τον φοβόμαστε και να μη θρηνούμε (τώρα το αν αυτό πρέπει να γίνει λόγω της βεβαιότητας ότι η ψυχή είναι ούτως ή άλλως αθάνατη ή για άλλους λόγους, δεν είμαι και πολύ βέβαιος)."
tks: "Δεν υπάρχει καμία τέτοια αναφορά στην ταινία για αθανασία της ψυχής και επομένως και το συμπέρασμα που αναφέρεις - η ζωή αξίζει ώς αθανασία - είναι το ακριβώς αντίθετο της ταινίας - η ζωή αξίζει ως ζωή και μόνο - μπορούμε να συμφιλιωθούμε με τον θάνατο αφού αυτός με την σειρά του γεννάει - άλλη - ζωή.
Ταυτόχρονα αν και εμφανίζει βουδιστικές εικόνες δεν έχει πουθενά βουδιστική θεώρρηση - μέχρι και με χριστιανικά ιδεωδη περι θυσίας του θεανθρώπου είναι συμβατη.
Γενικα γιατί τόσο παρεξήγηση για την ταινία? θέλει απλά λίγο ήρεμη προσωπική σκέψη και ενδοσκόπηση και μπορεί να γινει ολοφάνερη στο μεγαλείο της.
επίσης δεν υπάρχει πουθενά ούτε αιώνια αγάπη ούτε αιώνια ζωή ούτε αιώνιο κάτι. υπάρχει ζωή και αγάπη που δικαιώνεται αφαυτού και υπάρχει και ο κύκλςο της ζωής και του θανάτου ο άπειρα επαναλαμβανόμενος. και αυτά είναι απλά γεγονότα.
τόσο απλά όσο τα χόρτα που φυτρώνουν σε χορταριασμένα μνήματα.
"
αντί περαιτέρω σχολίου λοιπόν ένα copy paste από εδω μιας και δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο αυτή τη στιγμή:
"Τούτο το προστάτευσα (ευτυχώς) καλά. Από την μήνιδα της κριτικής, από τα σχόλια των γνωστών, από την καθημερινότητα που πρώτα τέτοια έργα τέχνης τεμαχίζει.
Η κατεστημένη κριτική πάντα βάζει στόχο οτιδήποτε συναισθηματικό – διαβάστε περισσότερα στην έξοχη κριτική του Time – λες και για κάποιο λόγο αυτά που μας κάνουν να κλαίμε είναι ανυπόληπτα, αντιπνευματικά, προϊόντα υποκουλτούρας. Έτσι και δω, η κριτική έκανε το θαύμα της.
Όχι πως ο κόσμος θα συρρεύσει. Το Fountain είναι μια προσωπική οπτασία του Ντάρεν Αρονόφσκι. Ένα παιδί τόσο δικό του, που προτίμησε να περιμένει έξι χρόνια για να βρει τις συνθήκες, τα λεφτά, τους ηθοποιούς. Προτίμησε να απορρίψει αμαρτωλά paychecks για να σκηνοθετήσει τον Batman. Προτίμησε να διακινδυνεύσει το χυδαίο κράξιμο του ανηλεούς μέσου όρου.
Των κριτικών που θα του καταλόγιζαν τον υπερφίαλο, ματαιόδοξο χαρακτήρα του παιδιού – θαύματος που «νομίζει πως είναι ο καλύτερος σκηνοθέτης του κόσμου». Του επιπόλαιου, σκληρού και χωρίς κανένα μα κανένα δέος κοινού, αυτού του αιματοβαμμένου δημογραφικού των 15 – 24 που δονεί τα multiplex με τον θόρυβό του, που δεν θα κωλώσει να σκυλοβαρεθεί και να διαγράψει. Των κάμποσων (εξυγιασμένων) ενηλικωμένων που πιάσαν τη ζωή απ’ τα κέρατα στα έξι χρόνια που μεσολαβούν από το Ρέκβιεμ για Ένα Όνειρο, και δεν θα διστάσουν να εκθρονίσουν τον σκηνοθέτη που κάποτε εν μια νυκτί έχρισαν έμβλημά τους.
...
Που θα βρίσκεται ο Αρονόφσκι μετά από αυτήν την Ύβρη απέναντι στο χέρι που τον ταϊζει, μέλλει να το μάθουμε. Για μένα (που δεν μου αρέσει και τόσο το Pi και εναντιώνομαι εμπαθώς στο Requiem for a Dream) με αυτήν την θρασεία, αριστουργηματική πρόταση, διεκδίκησε και πήρε τον χώρο που αυτοί που τώρα τον εγκαταλείπουν του είχαν φτηνοδανείσει. Από μένα τον έχει για πάντα και μόνο για το Fountain..
...
Η χυδαιότητα της ευκολίας, η αμηχανία του ασυνήθους θα προκαλέσει και κείνα τα σαχλά (καμουφλαρισμένης απελπισίας) γελάκια και τις βιασμένες ερμηνείες.
"20.3.07
προφανής οδηγίες για φωτογράφηση και διακόσμηση εσωτερικών χώρων
1. Τα στερεοφωνικά, τηλεοράσεις ηλεκτρονικές συσκευές εν γένει δεν έχουν ανάγκη καλωδίων. Καμία φωτογράφηση δεν γίνεται με την παραμικρή υποψία καλωδίων – χαλάνε όλο αυτό το μίνιμαλ μάξιμαλ όπως και να έχει τακτοποιημένο και καλά οργανωμένο σκηνικό. Ποιος άλλωστε θελει να ακουεί μουσική? Σε μια φωτογράφηση το σημαντικό είναι να φαίνεται ότι ακουει μουσική.
2. Ποτέ δεν έχουμε ανάγκη πραγματικών βιβλίων. Ποτέ μα ποτέ κανένας άνθρωπος – ακόμακαι στη περίπτωση που διαθέτει πραγματικά βιβλία – δεν υπάρχει λόγος να διαθέτει ακόμα πιο ανούσια ππράγματα όπως σημειώσεις, τσιγάρα, κλειδιά, μολυβια κλπ κλπ. Είναι παντελώς άχρηστα και χαλάνε την αισθητική της φωτογραφίας.3. Ποτέ μα ποτί δεν πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τις πραγματικές ανάγκες κατοίκησης σε ένα χώρο. Αρκεί να φαίνεται ωραίος.
300 - μια υποθέτω ανορθόδοξη κριτική
Σύμφωνα με ένα παλιό ρητό που έχω χρησιμοποιήσει πλειστάκις υπάρχουν περισσότεροι συγγραφείς από αναγνώστες (αφήνω στον φιλόπονο αναγνώστη συγγραφέα για να βρει την παραπάνω αναφορά ). Το εκπληκτικό είναι ότι ακριβώς οι άνθρωποι που θα έπρεπε να το θυμούνται αυτό είναι ορισμένες φορές ακριβώς αυτοί που το ξεχνούν. Και εξηγούμε – ερχόμενος στο θέμα μας μιας και μιλάμε για τους 300:
Πιθανόν ευθύνεται το αρχικό κόμικ – και όχι η κινηματογραφική μεταφορά – δεν μπορώ να το ξέρω. Ωστόσο, σαν σύνολο το τελικό αποτέλεσμα είναι η πολύ επιτυχημένη συμβολική αναπαράσταση της κλασσικής ερμηνείας των Περσικών πολέμων. Και ποια είναι αυτή (από ότι γνωρίζω και έχω διαβάσει):
Η νίκη των Ελληνών επί των Περσών επέτρεψε την ανάπτυξη του Δυτικού πολιτισμού όπως τον γνωρίζουμε. Με κύρια χαρακτηριστικά έναντι των Ανατολικών αυτοκρατοριών την πίστη στην ελευθερία της πολής κράτου η του ατόμου απέναντι στην δουλοπρέπεια και την υπεροχή του Ενός Αρχοντα – Θεού - την πίστη στην Λογική – μα πραγματικά δεν παρατήρησε κανένας κριτικός πόσες φορές αναφέρθηκε αυτή η λέξη – έναντι της δεισιδεμονίας και του μυστικιστικού χαρακτήρα της Ανατολής. Η παραπάνω narrative μπορεί να είναι άκυρη σύμφωνα με μια ποιο σχετικιστική και μεταμοντέρνα ερμηνεία της ιστορίας – ωστόσο είναι χωρίς αμφιβολία αυτή που μάθαμε στα σχολεία – καλώς η κακώς (αν και σκεφτόμενος εκ των υστέρων δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να πεί κανείς ότι τα Περσικά δεν ήταν πράγματι ένα καταλυτικό γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία και ο Μαραθώνας η Θερμοπύλες η Σαλαμίνα και οι Πλαταιές κοσμοιστορικής σημασίας γεγονότα. Δεν είχα συνειδητοποίηση ότι μέχρι τότε το κέντρο βάρος του κόσμου,τα λίκνα του πολιτισμού, ήταν αυστηρά τα μεγάλα ποτάμια και ανάμεσα τους ο Νείλος και η Μεσοποταμία, οι Έλληνες και λοιποί δυτικότερα του Νείλου δεν είχαν πετύχει ως τότε τίποτα το άξιο λόγο. Τα Περσικά λοιπόν σηματοδοτούν την μετατόπιση του κέντρου βάρους του ανθρώπινου πολιτισμού από την Μεσσοποταμία στην Μεσόγειο, όπως 2000 χρόνια μετά η ανακάλυψη της Αμερικής σηματοδότησε τη μετατόπιση από την Μεσόγειο στον Ατλαντικό, και σήμερα πιθανότατα ζούμε την εκ νέου μετατόπιση της στην Ασία και τον Ειρηνικό. Μπορεί τα παραπάνω να είναι λάθος αλλά είναι σε σημαντικό βαθμό τα κρατούντα)
Υπο αυτή την οπτική λοιπόν η ταινία (ή τοκόμικ) είναι μια θαυμάσια αναπαράσταση των παραπάνω με συμβολικό τρόπο, πέρα από το απαραίτητο love story ή κάποια αναμενόμενα Hollywood made κλισέ Η υπεροχή, της ελευθερίας έναντι της δουλικότητας, της ομορφιάς έναντι της διαστροφής στην ανθρώπινη φύση που προκαλεί η δεύτερη – η δουλικότητα δηλαδή. Η τις ασχήμιας και την διαστροφή που προκαλεί η εξουσία για την εξουσία, βλ. Εφόρους της Σπάρτης. Η ακόμα και της νίκης της λογικής –μα τόσες φορές αυτή αναφέρθηκε – έναντι της δεισιδαιμονίας και των χθόνιων θεών της Ανατολής. Τα τέρατα λοιπόν και ο μυστικισμός δεν είναι λοιπόν πρωτίστως Hollywoodιανά τεχνάσματα αλλά η συμβολική αναπαράσταση των παραπάνω. Για αυτό και τα τέρατα=δούλοι του Θεού Βασιλιά των Βασιλέων έναντι των ελευθέρων – πραγματικών – ανθρώπων. Η ακόμα και την υπερφυσική αναπαράσταση του πραγματικού λύκου – συνήθως στα τρομακτικά αληθινά πράγματα έχουμε την ανάγκη να δώσουμε και υπερφυσική διάσταση.
Τραβηγμένα τα παραπάνω? Ίσως, αλλά όχι περισσότερο από άλλες παραδοχές που γίνονται από καιρό σε καιρό στην κριτική. Πραγματικά επομένως μου κάνει εντύπωση που ακριβώς από τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να τα δουν αυτά κάνουν ότι δεν τα είδαν. Πιθανότατα για αυτό και το κόμικ in the first place υποθέτω θα είχε και σχετική κριτική αναγνώριση. Επομένως έχουμε μια συμβολική – έστω χονδροειδείς – αναπαράσταση της παραπάνω θεώρησης.
Τελικά απλά η εντύπωση μου είναι όταν την γύριζε κανένας
»κουλτουριάρης» (όσο και δεν μου αρέσει η λέξη η οποία φανερώνει περισότερα συμπλέγματα σε αυτόν που την εξαπολύει παρά σε αυτόν που την δέχεται συνήθως) μερίδα των κριτικών θα την ανακήρυσσε αριστούργημα των συμβολισμών και της αλληγορείας. Από τα υπόλοιπα μέρη η ταινία – εικαστικά, σε ρυθμό κλπ αλλού είναι πολύ δυνατή αλλού χωλαίνει. Αλλά η παραπάνω παρανόηση δεν μπορεί να μην επισημανθεί. Αν η ταινία ήταν Κορεάτικη π.χ. θα διαβάζαμε διθυραμβικές κριτικές – το πιστεύω ακράδαντα. Τες.πα. τι να πείς όταν η συσκευασία τελικά καθορίζει σε υποψιασμένους και μη την αντιμετώπιση.
Συμπέρασμα λοιπόν: Δείτε την γιατί όχι, με λίγο ανοικτό μυαλό!
Όσο για μη politically correct μηνύματα, δυστυχως μάλλον ήταν η απεικόνιση της πραγματικότητας εκείνη την εποχή ή έστω η απεικόνιση της παραπάνω θεώρησης.
19.3.07
αχμμ και λιγοι αιώνιοι καθηγητές
Για take a look: στην bloger initiated σειρά "απαντήστε μας κ. παναγιωταρέα", http://alfavita.gr/anakoinoseis/anak200703016d.php,
ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ: To: Dr. Άννα Παναγιωταρέα From: demasamere[at]yahoo.com RE: Παιδεία
ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ: H …καθηγήτρια κυρία Παναγιωταρέα
update: φυσικά το google page rank το έκανε το θαύμα του. για ψάξτε για το παναγιωταρέα στο νετ.
Πραγματικά όμως ορισμένη άνθρωποι αγαπούν το πανεπιστήμιο. Δεν πα να είναι 50 χρονών, τελειώνουν το διδακτορικό μόνο και μόνο γι αν εκλεγουν 2 χρόνια αργότερα. Αν αυτό δεν είανι αναγνώριση του πανεπιστημιακού κύρους τι άλλο είναι? αξίζουν μια εκλογή μόνο και μόνο για αυτό. Τώρα το άλλο που είδα στο βιογραφικό της ήταν το "Η διδακτορική της διατριβή ―με θέμα το ξερίζωμα και την ένταξη των Μικρασιατών το 1922― εγκρίθηκε το 1993, με άριστα, από το Τμήμα Ιστορίας του ΑΠΘ. Το 1995 εξελέγη παμψηφεί επίκουρος και το 2003 αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ, όπου διδάσκει ανελλιπώς την τέχνη της συνέντευξης, ανάλυση και σύνθεση των ειδήσεων."
Και εγώ ρε γαμότο που πίστευα ότι στα πανεπιστήμια διδάσκουν την επιστήμη και όχι την τέχνη. ότι μπορεί ο καθένας.
ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ: To: Dr. Άννα Παναγιωταρέα From: demasamere[at]yahoo.com RE: Παιδεία
ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ: H …καθηγήτρια κυρία Παναγιωταρέα
update: φυσικά το google page rank το έκανε το θαύμα του. για ψάξτε για το παναγιωταρέα στο νετ.
Πραγματικά όμως ορισμένη άνθρωποι αγαπούν το πανεπιστήμιο. Δεν πα να είναι 50 χρονών, τελειώνουν το διδακτορικό μόνο και μόνο γι αν εκλεγουν 2 χρόνια αργότερα. Αν αυτό δεν είανι αναγνώριση του πανεπιστημιακού κύρους τι άλλο είναι? αξίζουν μια εκλογή μόνο και μόνο για αυτό. Τώρα το άλλο που είδα στο βιογραφικό της ήταν το "Η διδακτορική της διατριβή ―με θέμα το ξερίζωμα και την ένταξη των Μικρασιατών το 1922― εγκρίθηκε το 1993, με άριστα, από το Τμήμα Ιστορίας του ΑΠΘ. Το 1995 εξελέγη παμψηφεί επίκουρος και το 2003 αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ, όπου διδάσκει ανελλιπώς την τέχνη της συνέντευξης, ανάλυση και σύνθεση των ειδήσεων."
Και εγώ ρε γαμότο που πίστευα ότι στα πανεπιστήμια διδάσκουν την επιστήμη και όχι την τέχνη. ότι μπορεί ο καθένας.
13.3.07
Η ψυχή στο στόμα - Π&Ψ Π&Ψ Π&Ψ !!!
..Ο Τάκης, υπάλληλος σε βιοτεχνία φωτιστικών και πατέρας ενός μωρού, χρωστάει λεφτά και δέχεται πιέσεις να πάρει την σαλεμένη αδελφή του σπίτι. Κυρίως όμως υπομένει την απιστία της γυναίκας του, την καφρίλα που τον περιβάλει στη δουλειά, και την μαυρίλα που του φορτώνει το αφεντικό του...
Μετά από τις πολύ καλές κριτικές που έχουν δοθεί πήγα και εγώ και η γνώμη μου: ενδιαφέρουσα άσκηση, που όμως πιο πολύ για τις χαμένες της ευκαιρίες μπορεί να σημειωθεί παρά για το ότι έχει σχέση με το "αριστούργημα" για το οποίο γίνεται επίκληση ορισμένες φορές. Τι έχουμε λοιπόν (σύμφωνα με τον πανγμέγιστο εαυτό μου φυσικά:Ρ):
Πολύ καλές ερμηνείες σίγουρα. Το αφεντικό και ο "φίλος" του πρωταγωνιστή στιγμές στιγμές απλα καταπληκτικοί. Ο ρυθμός ή ατάκα και οι επιμέρους σκηνές εξαιρετικές. Όλα μεταφερμένα με πολύ αληθινό και ρεαλιστικό τρόπο, πραγματικά ο Οικονομίδης δείχνει μεγάλη ικανότητα να "διαβάζει" ανθρώπινες συμπεριφορές και σκηνές που έχουμε δεί - άμεσα ή πιο έμεσα - και να τις μεταφέρει στην οθόνη.
Ωστόσο η ταινία δεν φτάνει εκεί που θα μπορούσε, το σύνολο ακόμα και των επιμέρους σκηνών είναι γκροτέσκ χωρίς δυνατό κεντρικό άξονα. Αν οι ήρωες δεν ήταν καρικατούρες και είχε εμβαθύνει μέσα τους θα μπορούσαμε ίσως να μιλάγαμε για μια πραγματικά καλή ταινία. Ο Οικονομίδης έχει μια πρώτης τάξεως σύλληψη, οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί, το αφεντικό και ο "φιλος' του Τάκη το ξαναλέω οι άνθρωποι είναι εξαιρετικοι!!!, αλλά αυτό δεν μετασχηματίζεται σε αυτό που θα μπορούσε να γίνει.
Επίσης αυτό που με ενόχλησε είναι ότι ναι μέν παρουσιάζει πράγματα που υπάρχουν μεμονωμένα και αναφέρεται σε μια λεκτική και σωματική βία που όντως υπάρχει, αλλά υπάρχει ο κίνδυνος να την ταυτίσει κανείς με συγκεκριμένους κοινωνικά χώρους και να τις δώσει "ταξικά" χαρακτηριστικά. Η ταινία χάνει άλλη μια ευκαιρία μιας και παρουσιάζει την έυκολη, την αυτονόητη βία, το δύσκολο και το πιθανώς πραγματικά μεγάλο σε επίπεδο τέχνης θα ήταν να δείξει τη βία πραγματικά όπως πηγάζει από σχέσεις εξουσίας, είτε μιλάμε για τη βιοτεχνία είτε μιλάμε για χώρους όπου αυτή εξασκείται το ίδιο έντονο αλλά με υπεκφυγές αντί για ευθύς λεκτικές απειλές. Θα αρκούσε μια νύξη, μια σκηνή. Αλλά από την άλλη μοιάζει σαν μια cult ταινία για μια υποτιθέμενα περιθωριοποιημένη γκροτεσκ ομάδα ανθρώπων, αντί μια σπουδή γιατην βία και την καφρίλα που υπομένουμε και εξαπολύουμε εναλλάξ σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Από ορισμένα μάτια και ερμηνείες κινδυνεύει πραγματικά να ιδωθεί σαν μια ταινία για τους "υπανάπτυκτους" των Δυτικών προαστίων και η ταινία να υποβιβαστεί σε μια περιηγηση σε ένα ζωολογικό κήπο, στον οποίο σε καμία περίπτωση δεν ανήκουμε οι εξευγενισμένοι "εμείς".
Και αν και θεωρώ ότι ο σκηνοθέτης δεν το έχει δεί έτσι - χωρίς ωστοσο φυσικά να μπορώ να το ξέρω - δεν δράτει καμια ευκαιρία να δείξει και το αντίθετο - όταν σεναριακά θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον και θα έφτανε την ταινία σε ένα νέο επίπεδο.
Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι ότι θα μπορούσε να είναι μια ""μη καθως πρέπει" ταινία για να την δούν "καθως πρέπει" άτομα, που θα φύγουν στο τέλος ανήσυχα για αυτά που γίνονται στον κόσμο των άλλων, ενώ ταυτόχρονα υπομένουν ή και προκαλούν ανάλογες πράξεις βίας - έμμεσης και όχι λεκτικής η σωματικής ίσως - με αυτές που μόλις με ανακούφιση καταδίκασαν. Αδιέξοδο.
Το τέλος ιδιαίτερα προβλέψιμο και ανέπνευστο. Θα προτιμούσα να τελείωνε εκεί που το αφεντικό παρακαλάει για ένα ποτό και έχει πήξει με την ίδια του τη ζωή. Η εξουσία ως αδιέξοδο. Πραγματικά μιας από τις καλύτερες σκηνές τις ταινίας. Θα μπορούσε να τελειώνει έτσι μεσα σε μια συνεχή συνέχεια:) (κατά το αιώνια επιστροφή:Ρ)
Συνοπτικά: ενδιαφέρουσα άσκηση, ένα κλίκ κάτω από το πραγματικά δυνατό, σε καμία περίπτωση το αριστούργημα που λένε κάποιοι. Είναι τόσο αυτονόητα τα πράγματα που δείχνει που δεν μπορεί να την περάσει στο επίπεδο του πραγματικά δυνατού ή του καλλιτεχνικού αριστουργήματος, το οποίο θα ήταν να δείχνει ακριβώς με διαισθητικό τρόπο το μη αυτονόητο, αυτό που ήταν μπροστά σου αλλά δεν μπορούσες να το διακρίνεις.
+++ ερμηνείες, γενική σύλληψη, ωμή απεικόνιση όψεων της πραγματικότητας
--- αδυναμία εκμετάλλευσης επιμέρους ευρημάτων σε κάτι συνεκτικό και πραγματικά δυνατό, οι χαρακτήρες παρουσιάζονται σαν καρικατούρες σε μεγάλο βαθμό ενώ δεν εκμεταλλεύεται τις σεναριακές δυνατότητες που θα μπορούσε να έχει.
Πρόταση: γιατί όχι δείτε την - δεν θα δείτε κάτι που δενμπορείτε να γνωρίζετε ήδη ωστόσο.
Πάντως εντέλει αρκετά με τις ταινίες για τις μικροαστικές οικογένειες - θέλω να δώ κάτι πραγματικά καύτο και επίκαιρο (και επικύνδυνο) - κάντε μια ταινία για τους διαφημιστές (η ενναλλακτικά για το ψόφιο life style)!
υ.γ. τα πιο καλά που διάβασα από σχόλια ήταν το τέλος ως θυσία στην λύτρωση του άλλου (!!!) - δεν προκύπτει απο πουθενά - αλλά και ότι όλο αυτό το υβρεολόγιιο είναι μια έκληση των ηρώων για επαφή - αυτό είναι πραγματικά κατί που θα μπορούσε να εξερευνήσει το σενάριο περισσότερο.
υ.γ.2: καταλαβαίνω ότι εφόσον βρήκα τη ταινία ενδιαφέρουσα αλλά λίγη το επόμενο που δικαιούται κάποιος να πεί είναι : κάνε τη δικη ταινία ρε ψώνιο. ενταξει. δημοκρατία έχουμε:)
update αρκετό χρόνο μέτα: αντιγράφω από το "Κ" της Καθημερινής μέσα Ιουνίου 2008, άρθρο για μάθημα κινηματογράφου από τον Οικονομίδη - έχουμε λοιπόν : "ο "δασκαλός" μας είναι αναμφισβήτητα ροκ. Μένει στα Εξάρχεια και φοράει πάντα μαύρα-μάυρο πέτσινο, πουκάμισο, τζίν και παπουτσια λες και τον έχουν βουτήξει στο μελάνι (σημ. blog όλα καλά μέχρι τα εδω). Συνήθως τα λέει έξω από τα δόντια, βρίζει ακατάπαυστα (σημ. blogκαι ως εδώ επισής όλα καλά) αλλά τον σώζει η α σ τ ι κ η του κ α τ α γ ω γ η που φανερώνει ευγένεια"!!! (sic, glouk κλπ!) τι έγραψε εδώ η σελάνα - με κάποιο τρόπο πκολλάει αυτός ο ισχυρισμός (ότι η καταγωγή μπορει να φανερώνει ευγένεια) με την παραπάνω επιχειρηματολογία μου για το πως μπορεί να έχει εκληφθεί από μερίδα του κοινού ή και γυριστεί η ταινία - may be πάλι not.
28.2.07
το wikipedia ως η απόλυτη ενσάρκωση της διασυνδεδεμένης πληροφορίας αλλά και ενός πιο ρηχού σε πληροφορίες WWW.
Και επανέρχομαι σε ένα προηγούμενο θέμα, ο βασικός άξονας του οποίου είναι ο εξής:
- το wikipedia αποτελεί ένα ανεκτίμητο σώμα πληροφοριών έυκολα προσβάσιμο και με συνοχή, από hyperlink σε hyperlink. Από αυτή την άποψη αποτελεί την απόλυτη υλοποίηση της έννοιας του υπερσυνδέσμου, πληροφορία που οδηγεί σε πληροφορία με εσωτερική συνεκτικότητα και συνάφεια. Πόσες φορές δεν έχει ξεκινήσει κανείς από ένα θέμα για να καταλήξει σε κάποιο τελείως διαφορετικό? Επομένως με μια έννοια αποτελεί και την απόλυτη υλοποίηση ενός δικτύου υπερσυνδεδεμένων πληροφοριών (web εντέλει).
- από την άλλη όμως μήπως περιοριζόμαστε σαν χρήστες (αφού τα δύο κλικ για ένα δευτερέυον στο page rank του google είναι πολύ μακρύτερα απο το ένα κλικ που συνήθως βρίσκεται μακρια το wikipedia στο google) τελικά από μια πληθώρας πληροφοριών που μπορεί εν δυνάμει να προσφέρει το web σε ένα μοναδικό ομοιογενή προορισμό.
και εξηγούμε: ο συνδυσμός της χαοτικής φύσης του google ranking (και τελικά της αναγκαστικά περιορισμένης επιτυχίας ενός search function) σε συνδυασμό με το μονίμως high rank της αντίστοιχης σελίδας του wikipedia (για οποιοδήποtε θέμα) σε τι μας οδηγεί τελικά; Μα στην σελίδα του wikipedia και στον εσωτερικό Ιστό της. καταρχάσς κανένα πρόβλημα. Αν το πρόβλημα δεν ήταν ότι μέσα στο βήμα του one click και του αναποτελεσματικού ranking τελικά δεν αυτοπεριοριζόμαστε από δικτυακές πηγές πολύ μεγαλύτερης εξειδίκευσης και πλούτου από το wikipedia (που άλλωστε είναι μόνο μια εγκυκλοπαίδεια αναφοράς όπως αυτοπροσδιορίζεται το ίδιο).
Ο φόβος μού είναι ότι από μια υγιή οικολογία πραγματικά με κατανεμημένη άποψη πηγών εν πολλοίς το wikipedia θύμα της ίδιας του τις επιτυχίας κινδυνεύει να "καταπιεί" το WWW που το γέννησε (εντάξει τραγικά υπερβολικό παράδειγμα i know)
Σήμερα για άλλη μια φορά ξεκίνησα για ένα θέμα χάθηκα μέσα στο πλούτο του wikipedia για να β ρώ μερικά clicks πιο πίσω ένα θησαυρό πληροφοριών γι ατο θέμα που αναζητούσα, στο στυλ αυτώντ ων απόλυτα ενημερωμένων καθετοποιημένων σελίδων που φιλοξενούταν στο από τα αρχαία χρόνια στο geocities. Ουτε wiki ουτε blog, απλή plane html με το banner του geocities διπλα και με ένα βάθος πληροφοριών ωστόσο εντυπωσιακό, τόσο αναλυτικό που δεν μπορείς να βρείς στο wikipedia λόγω των εγγενών περιορισμών στην δομή των σελίδων του. Στο κάτω κάτω είναι μια"εγκυκλοπαίδεια" και όχι μια μονογραφία - και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε:)
θα έδινα και το link αλλά πιστευτό ή όχι το δευτερο site έκανε exceed το limit στο geocities! μήπως ήταν τυχαίο ότι σήμερα δόθηκε μια ακόμα συνέντευξη για Iranian made shaped charged IEDs. Και το entry point του alternative site: http://www.geocities.com/Augusta/8172/panzerfaust1.htm Φυσικά αφού το google φαίνεται να κάνει καλύτερα searches μόνο όταν πρόκειται για την "εύκολη" σε ανάλυση wikipedia (με το πιο δομημέν ο περιεχόμενο) στο δεύτερο site αντί για το πραγματικά πλούσιο main page βγαίνει μια δευτερεύουσας σημασία σελίδα.
αυτά τα μπερδεμένα, lost in page ranking.
- το wikipedia αποτελεί ένα ανεκτίμητο σώμα πληροφοριών έυκολα προσβάσιμο και με συνοχή, από hyperlink σε hyperlink. Από αυτή την άποψη αποτελεί την απόλυτη υλοποίηση της έννοιας του υπερσυνδέσμου, πληροφορία που οδηγεί σε πληροφορία με εσωτερική συνεκτικότητα και συνάφεια. Πόσες φορές δεν έχει ξεκινήσει κανείς από ένα θέμα για να καταλήξει σε κάποιο τελείως διαφορετικό? Επομένως με μια έννοια αποτελεί και την απόλυτη υλοποίηση ενός δικτύου υπερσυνδεδεμένων πληροφοριών (web εντέλει).
- από την άλλη όμως μήπως περιοριζόμαστε σαν χρήστες (αφού τα δύο κλικ για ένα δευτερέυον στο page rank του google είναι πολύ μακρύτερα απο το ένα κλικ που συνήθως βρίσκεται μακρια το wikipedia στο google) τελικά από μια πληθώρας πληροφοριών που μπορεί εν δυνάμει να προσφέρει το web σε ένα μοναδικό ομοιογενή προορισμό.
και εξηγούμε: ο συνδυσμός της χαοτικής φύσης του google ranking (και τελικά της αναγκαστικά περιορισμένης επιτυχίας ενός search function) σε συνδυασμό με το μονίμως high rank της αντίστοιχης σελίδας του wikipedia (για οποιοδήποtε θέμα) σε τι μας οδηγεί τελικά; Μα στην σελίδα του wikipedia και στον εσωτερικό Ιστό της. καταρχάσς κανένα πρόβλημα. Αν το πρόβλημα δεν ήταν ότι μέσα στο βήμα του one click και του αναποτελεσματικού ranking τελικά δεν αυτοπεριοριζόμαστε από δικτυακές πηγές πολύ μεγαλύτερης εξειδίκευσης και πλούτου από το wikipedia (που άλλωστε είναι μόνο μια εγκυκλοπαίδεια αναφοράς όπως αυτοπροσδιορίζεται το ίδιο).
Ο φόβος μού είναι ότι από μια υγιή οικολογία πραγματικά με κατανεμημένη άποψη πηγών εν πολλοίς το wikipedia θύμα της ίδιας του τις επιτυχίας κινδυνεύει να "καταπιεί" το WWW που το γέννησε (εντάξει τραγικά υπερβολικό παράδειγμα i know)
Σήμερα για άλλη μια φορά ξεκίνησα για ένα θέμα χάθηκα μέσα στο πλούτο του wikipedia για να β ρώ μερικά clicks πιο πίσω ένα θησαυρό πληροφοριών γι ατο θέμα που αναζητούσα, στο στυλ αυτώντ ων απόλυτα ενημερωμένων καθετοποιημένων σελίδων που φιλοξενούταν στο από τα αρχαία χρόνια στο geocities. Ουτε wiki ουτε blog, απλή plane html με το banner του geocities διπλα και με ένα βάθος πληροφοριών ωστόσο εντυπωσιακό, τόσο αναλυτικό που δεν μπορείς να βρείς στο wikipedia λόγω των εγγενών περιορισμών στην δομή των σελίδων του. Στο κάτω κάτω είναι μια"εγκυκλοπαίδεια" και όχι μια μονογραφία - και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε:)
θα έδινα και το link αλλά πιστευτό ή όχι το δευτερο site έκανε exceed το limit στο geocities! μήπως ήταν τυχαίο ότι σήμερα δόθηκε μια ακόμα συνέντευξη για Iranian made shaped charged IEDs. Και το entry point του alternative site: http://www.geocities.com/Augusta/8172/panzerfaust1.htm Φυσικά αφού το google φαίνεται να κάνει καλύτερα searches μόνο όταν πρόκειται για την "εύκολη" σε ανάλυση wikipedia (με το πιο δομημέν ο περιεχόμενο) στο δεύτερο site αντί για το πραγματικά πλούσιο main page βγαίνει μια δευτερεύουσας σημασία σελίδα.
αυτά τα μπερδεμένα, lost in page ranking.
21.2.07
Ζήσε τη στιγμή - ροζ παχουλά μωρά - ναζιάρικα γατάκια κλπ κλπ. : neuroscience commands Ι obey
Ε λοιπόν το marketing προκειται να έγινε απελπιστικά προβλέψιμο. Σύμφωνα με έρευνα στο τελευταιο Super Bowl (αχμμ wikipedia για οσους dont know it) οι μοναδικές διαφημίσεις που πήγαν καλά (πως μετρήθηκε αυτό? με τον αντικειμενικότερο τρόπο possible - live NMR, scanning (η κάτι τέτοιο ultra high tech)) ήταν όσες είχαν μια "θετική" γευση στο τέλος. Ο φόβος μας κάνει να προσέχουμε αλλά όχι να αγοραζουμε - κάποιο τέτοιο συμπερασμα υπήρξε. Και για να μην μιλάμε στον αέρα:
"And the other winner of the Super Bowl is...Coke.
Προβλέπεται αλλεργία από πράξεις kindness στο κοντινό μέλλον με χορηγούς από το viagra μέχρι την smith and wesson.
Τουλάχιστον είναι πιθανό να ακουστεί όμως και το ακόλουθο: " απέλυσε τον marketing manager και προσελαβέ μου ένα neuroscientist:D"
"And the other winner of the Super Bowl is...Coke.
That's according to brain experts, who for the second time in two years, have studied the neurons firing inside people's gray matter while they watched Super Bowl commercials. FKF Applied Research, with the help of UCLA's Ahmanson Lovelace Brain Mapping Center, said that Coca-Cola's "Video Game" ad--a 60-second animated spot that promotes random acts of kindness--scored this year because it elicited the most positive emotions in subjects' brains."
Προβλέπεται αλλεργία από πράξεις kindness στο κοντινό μέλλον με χορηγούς από το viagra μέχρι την smith and wesson.
Τουλάχιστον είναι πιθανό να ακουστεί όμως και το ακόλουθο: " απέλυσε τον marketing manager και προσελαβέ μου ένα neuroscientist:D"
14.2.07
Engineered reality - part two
Και σε συνέχεια του προηγούμενου:
Cnn International
ουπς λές κάτι έγινε εκει!
και βλέπεις το CNN USA και υπάρχει μια τελείως διαφορετική εικόνα
Είναι αξιο λόγο πόσο αλλάζει η συνολική εντύπωση και ο τρόπος ανάγνωσης όχι μόνο από την θέση στη σελιδα (κεντρικό θέμα ή οχι) αλλά και από την επιλογή των συγκεκριμένων λέξεων στο τίτλο.
Cnn International
ουπς λές κάτι έγινε εκει!
και βλέπεις το CNN USA και υπάρχει μια τελείως διαφορετική εικόνα
Είναι αξιο λόγο πόσο αλλάζει η συνολική εντύπωση και ο τρόπος ανάγνωσης όχι μόνο από την θέση στη σελιδα (κεντρικό θέμα ή οχι) αλλά και από την επιλογή των συγκεκριμένων λέξεων στο τίτλο.
12.2.07
from a baghdad diary
...
there was the devastating double-bombing at Mustansiriya university in east Baghdad last week, in which 70 people were killed - most of them young students. ... a car bomb was set off at the university entrance. Then, a suicide bomber detonated his explosives vest in a crowd fleeing the scene.
Rescue workers arriving to retrieve the dead and wounded were greeted by the sound of dozens of mobile phones ringing amongst the wreckage, as friends and relatives tried again and again to check on the fate of loved ones.
...
there was the devastating double-bombing at Mustansiriya university in east Baghdad last week, in which 70 people were killed - most of them young students. ... a car bomb was set off at the university entrance. Then, a suicide bomber detonated his explosives vest in a crowd fleeing the scene.
Rescue workers arriving to retrieve the dead and wounded were greeted by the sound of dozens of mobile phones ringing amongst the wreckage, as friends and relatives tried again and again to check on the fate of loved ones.
...
11.1.07
Εικονική πραγματικότητα: CNN Europe vs CNN USA
ΟΚ παρακολουθείτε συχνά CNN. Και είστε ικανοποιημένοι μιας και σε γενικές γραμμές το επίπεδο των ειδήσεων και αναλύσεων που προσφέρει είναι κατα πολύ ανώτερο από οποιοδήποτε Ελληνικό κανάλι.
Ωστόσο αυτό το οποίο δεν συνειδητοποιούμε αρκετά συχνά είναι ότι αν και πιστεύτε οτι παρακολουθείτε ΤΟ CNN δεν το παρακολουθούμε "πραγματικά". Γιατί TO CNN είναι το CNN USA ενώ στον υπόλοιπο κόσμο μεταδίδονται οι τοπικές εκδόσεις, CNN Europe CNN Asia κλπ. Οι οποίες είναι (ορθά?) προσαρμοσμένες στην τοπική νοοτροπία (και όμως υπάρχει) αλλά μας "σερβίρουν" και πιο "στρογυλλεμενες" και ευπεπτες για εμάς απόψεις τελικά. Τελικά παρακολουθούμε ενα ικανοποιητικού επιπέδου Βρετανικό κανάλι, CNN Europe, το οποίο είναι ΟΚ για να ενημερώνεσε για ένα ή δυο πράγματα αλλά όχι για να έχεις την ψευδαίσθηση ότι παρακολουθείς το ίδιο πράγμα με ένα Αμερικανό τηλεθεατή. (Αυτό είναι το πρόβλημα που αναφέρεται γενικά με το extreme personalazation και το τελικό fragmentation των views στο Δίκτυο, μπορεί να εξυπηρετεί προσωπικά αλλά εμποδίζει την δημιουργία μιας κοινής εικόνας.)
Ενδεικτικά λοιπόν σήμερα 11 Ιανουαρίου μια μέρα μετα την ανακοίνωση του G.Bush για αύξηση των στρατευμάτων στο Ιράκ να πως παρουσιάζει το CNN USA και το CNN International την είδηση.
Εκπληκτικό ε? Στην ευρωπαική έκδοση φαίνεται απολογητικός και στην Αμερικανική επιθετικός προς την Ιρακινή κυβέρνηση "εμείς έχουμε κάνει ότι πρέπει εσείς (οι τεμπέληδες μεσανατολίτες) Ιρακινοί δεν παίρνετε τις ευθύνες στα χέρια σας σαν ελεύθεροι άνθρωποι" - αυτή η νέα άποψη orientalism είναι που κυριαρχεί αυτές τις μέρες στην άλλη μεριά του Ατλαντικο. Ο πελάτης έχει δίκιο λοιπόν και για αυτό παρασιάζουμε την είδηση όπως τον βολεύει καταρχάς.
9.1.07
Informed political comment: First Rule of Holes
First rule of holes: when you find yourself in one STOP DIGGING!
ένα έγκυρο σχόλιο από την έγκυρη αναλύτρια mary from california USA στο section comments του news.bbc για την πιθανολογούμενη αύξηση της δύναμης του US.Army στο Ιράκ.
Εμένα πάντως μου κάνει! (to time δεν είπε ότι είναι εσύ και η mary ειστέ το πρόσωπο της χρονιάς:)?)
ένα έγκυρο σχόλιο από την έγκυρη αναλύτρια mary from california USA στο section comments του news.bbc για την πιθανολογούμενη αύξηση της δύναμης του US.Army στο Ιράκ.
Εμένα πάντως μου κάνει! (to time δεν είπε ότι είναι εσύ και η mary ειστέ το πρόσωπο της χρονιάς:)?)
3.11.06
Πως να διαβάζεις μια είδηση
cnn.com: Gaza gunmen flee hidden among protesting women
και
haaretz.com:
IDF operation in northern Gaza enters third day
alla kai αλλά κοιτάχτε και αυτό το ενδιαφέρον: Haredi youth torching trash cans in J'lem on Friday to protest an upcoming gay prideparade. (χμμ συγκλονιστικό)
και τελικά να τι έγινε:
 | Israeli troops open fire on women Two Palestinian women killed (!!! )and 10 wounded as Israeli forces shoot at group preparing to act as human shield for militants in Gaza mosque. |
28.10.06
In the most hallucinatory moment of a news conference in which everyone must have been inhaling something, Gen. Casey offered this summary of the Iraqi War thus far:
"The American people already know what a magnificent job the men and women of their armed forces are doing here, and we continue to be grateful for their continuing support. But they should also know that the men and women of the armed forces here have never lost a battle in over three years of war. That is a fact unprecedented in military history."
well it seems that they have not lost a single battle but they will manage to lose the war...
more at http://www.tomdispatch.com/index.mhtml?pid=131651
"The American people already know what a magnificent job the men and women of their armed forces are doing here, and we continue to be grateful for their continuing support. But they should also know that the men and women of the armed forces here have never lost a battle in over three years of war. That is a fact unprecedented in military history."
well it seems that they have not lost a single battle but they will manage to lose the war...
more at http://www.tomdispatch.com/index.mhtml?pid=131651
25.7.06
New Age Μαθηματικά
Κάποιοι στοχαστές το έχουν πει (η μου έχει φανει ότι έχουν πει κάτι παρόμοιο με αυτό που θα γράψω παρακάτω) : ο κίνδυνος σε αυτή την εποχή είναι ότι οι ανάγκες της κατανάλωσης και του μάρκετινγκ απαιτούν κοινωνικά και ατομικά χαρακτηριστικά που είναι αντίθετα με τις αρχές του ορθολογισμού και της επιστήμης, στις οποίες όμως στηρίζονται και εξαρτώνται η παραγωγή και η γενικότερη οικονομική πρόοδος. Από την άλλη βέβαια όλα γίνονται, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Πίσω στο θέμα μας τώρα: New Age Μαθηματικά:
Μια βασική αρχή που θυμάμαι από το σχολείο είναι ότι στα μαθηματικά προσθέτουμε, συγκρίνουμε κλπ κλπ πράγματα ομοειδή, πχ ένα πορτοκάλι και ενα πορτοκάλι ίσον με δύο πορτοκάλια. π αγγινάρες και π/2 αγγινάρες 1,5π αγγινάρες και πάει λέγοντας. Δεν θυμάμαι τώρα από που προέρχεται η βασική αυτή αρχή, αλλά είναι από τα ελάχιστα πράγματα που θυμάμαι από το Δημοτικό. Και τώρα έρχεται η New Age, marketing driven μαθηματική λογική για τον άνθρωπο του 21ο αιώνα:
πseat rleon από 12.000Ε έως 100 δόσεις
μπporsche cgayane: από 60.000Ε έως 500 ίππους
κλπ κλπ
και ομοίως. Από ότι φαίνεται υπάρχει συντονισμένη εκστρατεία αλλαγής των μαθηματικών (ποιός ξέρει ίσως επέκτασείς τους τελικά) αρχών μέσα από εντατική καθημερινή εκπαίδευση. No need πλέον να διαχωρίζουμε πορτοκάλια από αχλάδια, είναι τα new age μαθηματικά!
Πίσω στο θέμα μας τώρα: New Age Μαθηματικά:
Μια βασική αρχή που θυμάμαι από το σχολείο είναι ότι στα μαθηματικά προσθέτουμε, συγκρίνουμε κλπ κλπ πράγματα ομοειδή, πχ ένα πορτοκάλι και ενα πορτοκάλι ίσον με δύο πορτοκάλια. π αγγινάρες και π/2 αγγινάρες 1,5π αγγινάρες και πάει λέγοντας. Δεν θυμάμαι τώρα από που προέρχεται η βασική αυτή αρχή, αλλά είναι από τα ελάχιστα πράγματα που θυμάμαι από το Δημοτικό. Και τώρα έρχεται η New Age, marketing driven μαθηματική λογική για τον άνθρωπο του 21ο αιώνα:
πseat rleon από 12.000Ε έως 100 δόσεις
μπporsche cgayane: από 60.000Ε έως 500 ίππους
κλπ κλπ
και ομοίως. Από ότι φαίνεται υπάρχει συντονισμένη εκστρατεία αλλαγής των μαθηματικών (ποιός ξέρει ίσως επέκτασείς τους τελικά) αρχών μέσα από εντατική καθημερινή εκπαίδευση. No need πλέον να διαχωρίζουμε πορτοκάλια από αχλάδια, είναι τα new age μαθηματικά!
11.7.06
Ανοιχτή κουρτίνα
ή περί βλογκ ποστ 4ο: και συνεχίζω με αυτή την διάθεση αυτοαναφερόμενης μελέτης του διαδικτύου: τελικά τι μας ωθεί να διαβάζουμε ένα blog, οι απόψεις τα καθημερινά σχόλια και μικρο-περιπέτειες ή μαζί με όλα αυτά και μια διάθεση να κρυφοκοιτάξουμε την ζωή ενός άλλου μέσα από μια μισάνοιχτη κουρτίνα? Δεν λέω έχει και αυτό ένα ενδιαφέρον με κάποια έννοια. Το να βλέπεις δηλ. μια καθημερινότητα, πιθανότητα παρόμοια με την δική σου, σχολιασμένη και παρουσιασμένη online. Έχει ταυτόχρονα και κάτι απο παιχνίδι μπροστά σε καθρέπτη.
Αυτά τα σκόρπια για σήμερα:)
Αυτά τα σκόρπια για σήμερα:)
9.7.06
Και μιας και μιλάμε για προσωρινότητα και θάνατο
Τελικά τι γίνεται με τα blogs? Είναι ακριβώς ο θρίαμβος της προσωρινότητας έναντι της διάρκειας? Υπάρχουν λιγότερα ολοκληρωμένα sites, (παραδείγματα πχ ήδη από το προηγούμενο post τα www.altfactor.gr, www.meta.gr) και πολλά μα πάρα πολλά blogs και bloggers. Και αυτό δεν οφείλεται στους bloggers - άλλωστε πολύ καταναλώνουν προσπάθεια και χρόνου. Αλλά περισσότερο πιστεύω στο ότι δεν υπάρχουν εργαλεία για την, με ίδιο τρόπο εύκολη/αυτοματοποιημένη συγγραφή ενός site σε σύγκριση με αυτή ενός blog.
Τελικά για τα περισσότερα posts, και τα δικά μου, αλλά και πολλά posts άλλων πιστεύω, η χρονική τους αλληλουχία είναι λιγότερο σημαντική από την θεματική τους συνάφεια. Αναγκαζόμαστε να κάνουμε publish σε μορφή ημερολογίου, θέτοντας την χρονική αλληλουχία σε πρωταρχικό ρόλο και εξαναγκάζοντας στην προσωρινότητα της αυτόματης θέασης των 10 πρώτων post - τα υπόλοιπα τι γίνονται είναι λιγότερο σημαντικά επειδή δεν είναι πρόσφατα? - ενώ στην πραγματικότα θα θέλαμε να κάναμε publish σε ένα δομημένο site.
Μήπως αυτή τη φορά τα εργαλεία καθορίζουν το περιεχόμενο, περισσότερο από όσο θα θέλαμε? Μου έχει λείψει να ανακαλύψω ένα site με περιεχόμενο - δομή και μια σχετική διαχρονικότητα από άποψη παρουσίασης - από απέραντες (οριζόντια οργανωμένα) επιφυλλίδες και χρονογραφήματα έχω διαβάσει αρκετα. Καλή ώρα όπως αυτο...:).
Το οποίο άσχετα με την ""αξία"" του προγραμματίζεται να "αυτοκαταστραφεί"/(δηλ κρυφτεί στην ποτέ επισκέψιμη δεύτερη σελίδα που απαιτεί ένα τρομερό δεύτερο click) μετά από δέκα posts - τόσα έχω σετάρει στο bloger.
Τελικά για τα περισσότερα posts, και τα δικά μου, αλλά και πολλά posts άλλων πιστεύω, η χρονική τους αλληλουχία είναι λιγότερο σημαντική από την θεματική τους συνάφεια. Αναγκαζόμαστε να κάνουμε publish σε μορφή ημερολογίου, θέτοντας την χρονική αλληλουχία σε πρωταρχικό ρόλο και εξαναγκάζοντας στην προσωρινότητα της αυτόματης θέασης των 10 πρώτων post - τα υπόλοιπα τι γίνονται είναι λιγότερο σημαντικά επειδή δεν είναι πρόσφατα? - ενώ στην πραγματικότα θα θέλαμε να κάναμε publish σε ένα δομημένο site.
Μήπως αυτή τη φορά τα εργαλεία καθορίζουν το περιεχόμενο, περισσότερο από όσο θα θέλαμε? Μου έχει λείψει να ανακαλύψω ένα site με περιεχόμενο - δομή και μια σχετική διαχρονικότητα από άποψη παρουσίασης - από απέραντες (οριζόντια οργανωμένα) επιφυλλίδες και χρονογραφήματα έχω διαβάσει αρκετα. Καλή ώρα όπως αυτο...:).
Το οποίο άσχετα με την ""αξία"" του προγραμματίζεται να "αυτοκαταστραφεί"/(δηλ κρυφτεί στην ποτέ επισκέψιμη δεύτερη σελίδα που απαιτεί ένα τρομερό δεύτερο click) μετά από δέκα posts - τόσα έχω σετάρει στο bloger.
3.7.06
Θάνατος στο Δίκτυο!
Εντάξει υπερβολικός ο τίτλος αλλά εξηγούμε:) ¨:κάτι που με απασχολεί ο ρυθμός "θανάτου" (εξαφάνισης) αξιόλογων σελίδων και site. Οι λόγοι πολύ, το ενδιαφέρον χάνεται - αυτά που έχει να πεί κανείς δεν είναι απεριόριστά - εκτός αν είσαι TV περσονα βεβαίως βεβαίως - υπάρχει κούραση, αλλαγή στόχων, οτιδήποτε. Το ζήτημα είναι ότι αξιόλογες πηγές πληροφοριών έχουν εξαφανιστεί - πραγματική καταστροφή ειδών.
Μια σειρά από προσπάθειες έχει αναλάβει να προστατεύσει/αποθηκεύσει αυτές τις πηγές, πχ το Internet Archive. Προφανώς δεν σώζονται τα πάντα βεβαια.
Προσωπικά 3 ελληνικά πολύ αξιόλογα site μουέχουν λήψει. Το www.altfactor.gr, ένα site ενώς ακραίου σκεπτικιστή αλλά πιο πολύ από όλα το www.meta.gr. Υπέροχα κείμενα, για κάποιους λόγους ήταν σε στάσιμη κατάσταση για αρκετό καιρό και τώρα πλέον δεν υπάρχει. Το θεωρώ απώλεια - ίσως είανι και ένα κακό των blog που προκρίνουν το ακραία προσωρινό και αναλώσιμο σε σχέση με ένα στατικό site - σκέψεις για αυτό στο μέλλον. Τουλάχιστον το www.meta.gr είχα προλάβει να το κάνω ένα ωραιότατο remote backup. Ίσως στο μέλλον εμφανιστεί στο bit torrent. Ϊσως να εμφανιστεί από τους συντάκτες τους σε άλλη μορφή. Σε κ΄παθε περίπτωση αυτή τη στιγμή λείπει μια θαυμάσια προοπτική και οπτική από τον Ελληνόγλωσο Διαδίκτυο - πραγματικά σε ορισμένες στιγμές ήταν μια πολύ καλή πηγή γνώσης - σε απλά ελληνικά σου "ανοιγε το μυαλό σου":Ρ!
Μια σειρά από προσπάθειες έχει αναλάβει να προστατεύσει/αποθηκεύσει αυτές τις πηγές, πχ το Internet Archive. Προφανώς δεν σώζονται τα πάντα βεβαια.
Προσωπικά 3 ελληνικά πολύ αξιόλογα site μουέχουν λήψει. Το www.altfactor.gr, ένα site ενώς ακραίου σκεπτικιστή αλλά πιο πολύ από όλα το www.meta.gr. Υπέροχα κείμενα, για κάποιους λόγους ήταν σε στάσιμη κατάσταση για αρκετό καιρό και τώρα πλέον δεν υπάρχει. Το θεωρώ απώλεια - ίσως είανι και ένα κακό των blog που προκρίνουν το ακραία προσωρινό και αναλώσιμο σε σχέση με ένα στατικό site - σκέψεις για αυτό στο μέλλον. Τουλάχιστον το www.meta.gr είχα προλάβει να το κάνω ένα ωραιότατο remote backup. Ίσως στο μέλλον εμφανιστεί στο bit torrent. Ϊσως να εμφανιστεί από τους συντάκτες τους σε άλλη μορφή. Σε κ΄παθε περίπτωση αυτή τη στιγμή λείπει μια θαυμάσια προοπτική και οπτική από τον Ελληνόγλωσο Διαδίκτυο - πραγματικά σε ορισμένες στιγμές ήταν μια πολύ καλή πηγή γνώσης - σε απλά ελληνικά σου "ανοιγε το μυαλό σου":Ρ!
Κάποιο πρόβλημα έχουν οι μακέτες - αλήθεια!
Ως ερασιτέχνη «θαυμαστή» της αρχιτεκτονικής με έχει απασχολήσει το πόσο λίγο τελικά ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο (ή ακόμα χειρότερα μια μακέτα) αναπαριστά στην πραγματικότητα την συνολική απτή – πραγματική - εντύπωση που αφήνει ένα κτίριο στον πραγματικό χώρο.
Έχω δει θαυμάσια κτίρια σε επίπεδο μακέτας, π.χ. το νέο κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής στην Λ.Συγγρού, το Ωνάσειο Κέντρο Τεχνών κλπ στην ιδία, αλλά και πολλές άλλες θαυμάσιες αναπαραστάσεις, που μοιάζουν συχνά με ένα άψογο μοντερνιστικό (κυρίως) έργο τέχνης. Ομολογώ βλέποντας το κτίριο, ιδίως της Εθν. Ασφαλιστικής, ήδη από την την φάση των εργασιών κατασκευής του είχα μια ανυπομονησία (λέμε τώρα:P) να το δω ολοκληρωμένο. Τελικά η αίσθηση μου, έχοντας το δει πλέον ολοκληρωμένο ή το Ωνάσειο Κέντρο Τεχνών σε προχωρημένο στάδιο κατασκευής είναι ότι υπάρχει πλήρης αναναντιστοιχία σε επίπεδο οπτικής και συναισθηματικής τελικά εντύπωσης των αντιστοίχων κτιρίων στο χώρο του «υλικού».
Αυτός ο έξυπνος «διάδρομος» στο κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής, ο ευέλικτος κυρτός, σε αντιπαράθεση με τον αυστηρό ορθογώνιο όγκο, των δύο κτιρίων του συγκροτήματος, μπλέκονται και χάνονται στην πραγμάτωση του κτιρίου. Πουθενά αυτή η αντίθεση, απλά ο πολίτης (κάτοικος και επισκέπτης της πόλης) βλέπει ένα στενό διάδρομο ανάμεσα σε δύο ογκώδη κτίρια ανάμεσα σε πολλά άλλα ογκωδη κτίρια. Δεν είναι ότι είναι ένα άσχημο κτίριο, αλλά η εντύπωση που δημιουργεί δεν έχει σχέση με αυτή που προκαλούσε η μακέτα (κανείς καμια φώτο της? εψαξα αλλά φευ) Και η ανανανστιστοιχία συνεχιζεται σε σειρά και σειρά κτιρίων και μακετών. Π..χ στο υπό κατασκευή Ωνάσειο δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα που θα προκύψει και πως θα φαινεται ο διάφανος όγκος. Έχω την αίσθηση ότι θα είναι πολύ ψηλά για τον παρατηρητή.
Τελικά η ταπεινή μου άσχετη γνώμη είναι ότι ένα από τα βασικά εργαλεία της αρχιτεκτονικης, η μακέτα, δεν αποδίδει με κανένα τρόπο ένα κτίριο στον πραγματικό του χώρου. Τις αιτίες δεν μπορώ να τις ξέρω. Ϊσως είναι η αφύσικη οπτική γωνία της μακέττας, αυτή ενος γίγαντα 300 μέτρων στην συνη8ισμένη περίπτωση, ίσως ο μη συνοπολογισμός του περιβάλλοντος που σε μια πόλη όπως η Αθήνα που δεν διαθέτει ελεύθερους περιβάλλοντες χώρους συνήθως είναι πάρα πολύ σημαντικός, ή της διαδικασίας της παλαίωσης. Άλλωστε όπως είχε πει ο Τομπαζής ένα κτίριο δεν είναι κάτι στατικό, αλλά με τον χρόνο αλλάζει, όπως και με το περιβάλλον. Το να αναπαριστάς ένα κτίριο με αψεγάδιαστα χρώματα, όταν από την πρώτη κιόλας μέρα ο χρωματισμός θα είναι πιο πολυποίκιλος, δεν είναι ρεαλιστικό. Ίσως δεν είναι τυχαίο ότι το μοναδικό κτίριο που έχω δει και είναι πιο ενδιαφέρον από την μακέτα του είναι το συγκρότημα Δίφρος του Τομπάζη.
Καμία σκέψη για αλλαγή του προτύπου της μακέτας? Αυτά από ένα άσχετο:)
9.3.06
They actually expect to sell this one???
Καινούρια γενιά tablet PCs απο Microsoft και Intel, stories εδώ και εδώ
αλλά πραγματικά, και όπως έγραφε κάποιος στο news.com, περιμένουν να πουλήσουν αυτό το πράγμα π.χ.? (φώτο παραπάνω) Πραγματικά το τμήμα τους βιομηχανικού σχεδιασμού έχει σημαντικό προβλημα, το χρώμα (σωμόν!!!), το σχήμα το μέγεθος - they all suck:P!!!
21.2.06
Παιχνίδια και Πραγματικότητα - Mediaterra 06
Tο Medi@terra 06 με θέμα "Παιχνίδια και Πραγματικότητα" εξετάζει σε βάθος όλες τις διαστάσεις και εξελίξεις στο χώρο του παιχνιδιού και της ψυχαγωγίας και επιχειρεί μια ουσιαστική ανάλυση των δεδομένων, των τάσεων και των νέων συνθηκών που θα προκύψουν.
Υπάρχει ανοικτή πρόσκληση και για υποβολή νέων παιχνιδιών. Περισσότερα εδώ: www.mediaterra.org
Το Medi@terra 06 σε ένα περιβάλλον, προσομοίωση του εικονικού χώρου, προτείνει μια μοναδική για την Ελλάδα εκδήλωση αφιερωμένη στα ηλεκτρονικά, video, internet παιχνίδια .
--------Υπάρχει ανοικτή πρόσκληση και για υποβολή νέων παιχνιδιών. Περισσότερα εδώ: www.mediaterra.org
4.2.06
Electrograph 05:photos + etc
Electrograph 05: συντομο review και αντιγράφοντας από ένα άλλο post που είδα κάπου αλλού:
Ο Κουταλιανός έτρωγε σίδερα, ο Αυστραλός Lucas Abela (Justice Yeldham), γυαλί.
Γυαλί και αίμα είναι τα δύο συστατικά της συναυλίας του. Χρησιμοποιώντας σαν όργανο το γυαλί, είτε κραυγάζοντας πάνω του, είτε τρώγοντας το μέχρι να γεμίσει αίματα, στο πάρκινγκ θα ακουστεί με τον ήχο της απελπισίας.
Ok mhn fantasteite oti arxise na to trwei sa karagiozhs -koitaxte me ti kanw-parola auta aimoraghse.. kai apla oi hxoi pou ebgainan me tous enisxytes htan ena pragma pou poly dyskola to akous.. Oxi apla mousikh..theatrikh empeiria!!!
Epishs poly entypwsiakos htan o: JEROME NOETINGER (Rives)
Γνωστός και από το τρίο Metamkine (συνώνυμο και της εταιρείας διανομής δίσκων που ο ίδιος διευθύνει), O Γάλλος πειραματιστής, αυτοσχεδιαστής και οπαδός της musique concrete, θα χρησιμοποιήσει ένα παλιό μαγνητόφωνο σαν βάση για το ηλεκτροακουστικό του πείραμα. Se syndiasmo me ton skoteino xwro tou parking (sto -5 parakalw oti prepei gia askhsh tharrous-kleistofovias se doseis) kai ton poly aplo kai petyxhmeno fwtismo htan epishs poly endiaferon,kai synevale pragmatika se mia poly spania mousikh empeiria, xrhsimopoiwntas sxetika poly apla mousika mesa san mia daktilithra as poume!
Kosmos arketa ligos (σημείωση δική μου: όντως με 100 άτομα σύνολο, ένιωθες πολύ exclusive:P) alla den eixe kai poly shmasia. Kai tou xronou loipon, vazw kai to programma kai ena-dyo sxetika sites:
www.electrograph.gr
και photos (powered by GNU/LINUX κάποιος από τους συμμετέχοντες:)):
Χαμένοι στην μετάφραση: a postmodern condition
Ψάχνοντας για διάφορο υλικό έτυχε να πέσω κάποια στιγμή πάνω στην web έκδοση των πρώτων κεφαλαίων του βιβλίου The postmodern condition του J. Lyotard. Αυτό το βιβλίο θεωρείται – και είναι, αρκετά σημαντικό, και πράγματι διαβάζοντας τα πρώτα κεφάλαια βρήκα μια προσιτή και κυρίως διαυγέστατη περιγραφή και ανάλυση της κατάστασης που ζούμε τώρα, όπως θα έπρεπε ακριβώς να είναι ένα βιβλίο φιλοσοφίας. Ταυτόχρονα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όσους ασχολούνται στον χώρο της έρευνας της πληροφορικής και των επικοινωνιών. Πραγματικά διαυγέστατο και τελείως επίκαιρο.
Επόμενη φυσική κίνηση ήταν να αγοράσω την μεταφρασμένη ελληνική έκδοση (Εκδόσεις Γνώση, μεταφραστής Κωστής Παπαγιώργης, συγγραφέας ενδιαφερόντων δοκιμίων αλλά ανάμεσα σε άλλα και όπως γράφει και ένα βιογραφικό του "μεταφραστής φιλοσοφικών έργων (Φουκώ κλπ) για βιοποριστικούς καθαρά λόγους". Να σημειωθεί ότι η μετάφραση έγινε υπό τη θεώρηση μάλιστα του Π.Κονδύλη – αυτό τότε με είχε κάνει να αισθανθώ μια «σιγουριά» για την πιστότητά της). Φυσικά δεν γνωρίζω γαλλικά - σε αυτή τη περιπτωση θα είχα πάρει το πρωτότυπο - όπως μου κατέδειξε και η μετέπειτα εμπειρία μου.
Έχοντας το αρκετό καιρό στο ράφι άρχισα να το διαβάσω πρόσφατα, και το διαυγές κείμενο που είχα διαβάσει στα αγγλικά μεταβλήθηκε στο παρακάτω obscured κείμενο (και φανταστείτε ότι αυτή είναι μόνο η πρώτη παράγραφος!!!):
Η μεταμοντέρνα κατάσταση
1.ΤΟ ΠΕΔΙΟ: Η ΓΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Η υπόθεση εργασίας που έχουμε είναι ότι η γνώση αλλάζει καταστατική θέση την ίδια στιγμή που οι κοινωνίες μπαίνουν στην μεταβιομηχανική εποχή και οι πολιτισμοί στην αποκαλούμενοι μεταμοντέρνα εποχή. Αυτό το πέρασμα άρχισε τουλάχιστον από τα τέλη του πενήντα, που για την Ευρώπη σημαδεύουν το τέλος της οικοδόμησης της. Αυτό το πέρασμα είναι λίγο-πολύ γοργό ανάλογα με την χώρα και μέσα στην κάθε χώρα ανάλογα με τους τομείς δραστηριότητας: εξ’ου και μια γενική δυσχρονία που δεν διευκολύνει τον συνολικό πίνακα. Ένα μέρος των περιγραφών θα είναι αναγκαστικά προϊόν εικασιών. Και γνωρίζουμε ότι δεν είναι φρόνιμο να δίνουμε εξαιρετική πίστη στην μελλοντολογία.
Συγκρινεταί το τώρα με την αγγλική μετάφραση:
1. The Field: Knowledge in Computerised Societies
Our working hypothesis is that the status of knowledge is altered as societies enter what is known as the postindustrial age and cultures enter what is known as the postmodern age. This transition has been under way since at least the end of the 1950s, which for Europe marks the completion of reconstruction. The pace is faster or slower depending on the country, and within countries it varies according to the sector of activity: the general situation is one of temporal disjunction which makes sketching an overview difficult. A portion of the description would necessarily be conjectural. At any rate, we know that it is unwise to put too much faith in futurology.
Rather than painting a picture that would inevitably remain incomplete,
Ίσως η μετάφραση να είναι πιο κοντά στο πρωτότυπο Γαλλικό, αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω. Σε αυτή τη περίπτωση αυτό έχω να γράψω ότι καμία φορά η μετάφραση είναι ακριβέστερη από το πρωτότυπο (από που το αντέγραψα αυτό το αφήνω για homework:P) ή ότι τα Αγγλικά απλά υπερέχουν σαν γλώσσα περιγραφής και ανάλυσης από τα Γαλλικά ή τα Ελληνικά.
Και τελικά το κείμενο της Ελληνικής μετάφρασης απλά σε παραπλανά, σε δυσκολεύει και σε κάνει να υποθέτεις έκει που τα πράγματα είναι σαφέστατα, στερώντας σου με αυτό το τρόπο από την δυνατότητα να σε κάνει να προβληματίζεσαι, να στρέφεσαι και να εμβαθύνεις στα πραγματικά νοήματα αυτού του βιβλίου. Μια έμεση συγκάλυψη νοημάτων? Αυστηρός χαρακτηρισμός αλλα:)... Ok είναι και τα 13Ευρώ που έκανε το βιβλίο στη μέση:P
Τελικά μου έμεινε η πικρή γεύση ότι μια προβληματική μετάφραση είναι πολύ χειρότερη από καμία μετάφραση – είναι και αυτός ένας τρόπος να «καις», όχι στη πυρά αλλά στην συνείδηση των αναγνωστών – δύο φορές ακόμα χειρότερα - ένα βιβλίο. Ειλικρινά αν δεν είχα τη τύχη να έχω υπόψη μου την αγγλική μετάφραση θα θεωρούσα, διαβάζοντας το Ελληνικό, ότι το να διαβάσεις το «Η μεταμοντέρνα κατάσταση» είναι απλά χάσιμο χρόνο. Μάλλον είμαι αδικαιολόγητα αυστηρός, μια μετάφραση είναι σίγουρα κάτι δύσκολο. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να καταδεικνύονται τα όποια λάθη.
Ας είναι καλά το Net και το Amazon. Επίκειται αγορά από το γνώστο παγκοσμιοποιημένο εικονικό βιβλιοπωλείο.
Επόμενη φυσική κίνηση ήταν να αγοράσω την μεταφρασμένη ελληνική έκδοση (Εκδόσεις Γνώση, μεταφραστής Κωστής Παπαγιώργης, συγγραφέας ενδιαφερόντων δοκιμίων αλλά ανάμεσα σε άλλα και όπως γράφει και ένα βιογραφικό του "μεταφραστής φιλοσοφικών έργων (Φουκώ κλπ) για βιοποριστικούς καθαρά λόγους". Να σημειωθεί ότι η μετάφραση έγινε υπό τη θεώρηση μάλιστα του Π.Κονδύλη – αυτό τότε με είχε κάνει να αισθανθώ μια «σιγουριά» για την πιστότητά της). Φυσικά δεν γνωρίζω γαλλικά - σε αυτή τη περιπτωση θα είχα πάρει το πρωτότυπο - όπως μου κατέδειξε και η μετέπειτα εμπειρία μου.
Έχοντας το αρκετό καιρό στο ράφι άρχισα να το διαβάσω πρόσφατα, και το διαυγές κείμενο που είχα διαβάσει στα αγγλικά μεταβλήθηκε στο παρακάτω obscured κείμενο (και φανταστείτε ότι αυτή είναι μόνο η πρώτη παράγραφος!!!):
Η μεταμοντέρνα κατάσταση
1.ΤΟ ΠΕΔΙΟ: Η ΓΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
Η υπόθεση εργασίας που έχουμε είναι ότι η γνώση αλλάζει καταστατική θέση την ίδια στιγμή που οι κοινωνίες μπαίνουν στην μεταβιομηχανική εποχή και οι πολιτισμοί στην αποκαλούμενοι μεταμοντέρνα εποχή. Αυτό το πέρασμα άρχισε τουλάχιστον από τα τέλη του πενήντα, που για την Ευρώπη σημαδεύουν το τέλος της οικοδόμησης της. Αυτό το πέρασμα είναι λίγο-πολύ γοργό ανάλογα με την χώρα και μέσα στην κάθε χώρα ανάλογα με τους τομείς δραστηριότητας: εξ’ου και μια γενική δυσχρονία που δεν διευκολύνει τον συνολικό πίνακα. Ένα μέρος των περιγραφών θα είναι αναγκαστικά προϊόν εικασιών. Και γνωρίζουμε ότι δεν είναι φρόνιμο να δίνουμε εξαιρετική πίστη στην μελλοντολογία.
Συγκρινεταί το τώρα με την αγγλική μετάφραση:
1. The Field: Knowledge in Computerised Societies
Our working hypothesis is that the status of knowledge is altered as societies enter what is known as the postindustrial age and cultures enter what is known as the postmodern age. This transition has been under way since at least the end of the 1950s, which for Europe marks the completion of reconstruction. The pace is faster or slower depending on the country, and within countries it varies according to the sector of activity: the general situation is one of temporal disjunction which makes sketching an overview difficult. A portion of the description would necessarily be conjectural. At any rate, we know that it is unwise to put too much faith in futurology.
Rather than painting a picture that would inevitably remain incomplete,
Ομολογώ ότι εγώ δεν έβγαλα καμία απολύτως άκρη στην Ελληνική μετάφραση – και μάλιστα ήδη από στην πρώτη παράγραφο! Και για να είμαι ειλικρινής γράφοντας αυτό το post επαναλήφθηκε ο εκνευρισμός που ένιωσα όταν πρωτοεπιχείρησα να διαβάσω την μετάφραση. Ένιωσα ότι διάβαζα κάτι άλλο από αυτό που είχα ήδη διαβάσει και ακόμα χειρότερα το διαυγέστατο και ακριβές κείμενο των Αγγλικών είχε μεταβληθεί σε κάτι που μου θύμιζε 80s Ελληνική ιντελεκτουέλ αισθητική: μπέρδεψες τους για να μην καταλάβουν ότι εσύ δεν έχεις καταλάβει ή έστω να μην καταλάβουν αυτοί – η όποια γνώση πρέπει να μένει κρυφή!
Και για να δικαιολογήσω - την αποψή μου παραθέτω σημείο προς σημείο τις ενστάσεις μου:
Το «Our working hypothesis is that the status of knowledge is altered...» μεταφράζεται στο «Η υπόθεση εργασίας που έχουμε είναι ότι η γνώση αλλάζει καταστατική θέση...»,μήπως όμως κάτι σαν «Η υπόθεση εργασίας που έχουμε είναι ότι η κατάσταση της γνώσης ...» και εν πάσει περιπτώση δεν βλέπω πως το «status of knowledge» έχει σχέση με το «καταστατική θέση», στο κάτω-κάτω το «καταστασιακή θέση» θα ήταν το μόνο ορθό!
Και ήδη στην επόμενη πρόταση «This transition has been under way since at least the end of the 1950s, which for Europe marks the completion of reconstruction.» μεταφράζεται στο:. «Αυτό το πέρασμα άρχισε τουλάχιστον από τα τέλη του πενήντα, που για την Ευρώπη σημαδεύουν το τέλος της οικοδόμησης της.» «Has been underway», δεν είναι σε καμία περίπτωση απλά «άρχισε», γιατί δεν δίνει έμφαση στο ότι συνεχίζεται. Όπως και τα τέλη του 50 δεν σημάδεψαν «το τέλος της οικοδόμησης της Ευρώπης» (ποιας οικοδόμησης, ποίας Ευρώπης? Της Ιδέας Ευρώπη? Της γεωπολιτικής Ευρώπης, Των υποδομών της?) αλλά το «τέλος της ανοικοδόμησης» της Ευρώπης (από τον Β Παγκόσμιο).
Και συνεχίζοντας το να μεταφράζει πάλι κανείς το «The pace is faster or slower depending on the country, and within countries it varies according to the sector of activity» με το «Αυτό το πέρασμα είναι λίγο-πολύ γοργό ανάλογα με την χώρα και μέσα στην κάθε χώρα ανάλογα με τους τομείς δραστηριότητας:» και όχι με το «Ο ρυθμός της μετάβασης είναι γρηγορότερος ή πιο βραδύς ανάλογα με την χώρα, και μεσα στη κάθε χώρα μεταβάλλεται (ή είναι διαφορετικός ξανά) ανάλογα με τον τομέα δραστηριότητας» είναι αχρείαστη συμπύκνωση ενός νοήματος που τελικά το κάνει απλά πιο δυσκολοδιάβαστο από το πρωτότυπο με αποτέλεσμα να κρύβει το βαθύ του νόημα.
Όσο για την μετάφραση του «the general situation is one of temporal disjunction which makes sketching an overview difficult.» με το «εξ’ου και μια γενική δυσχρονία που δεν διευκολύνει τον συνολικό πίνακα» απλά δεν βγάζει νόημα. Δυσχρονία? Τι λέξη είναι αυτή? Πίνακας??? Τι πίνακας? Matrix?-Όπως λέμε στα μαθηματικά και την πληροφορική (αν όχι κάτι άλλο είναι βιβλίο για την γνώση στην εποχή της Πληροφορικής – αν και προτιμώ το Computerized societies του Αγγλικού). Σε καμία περίπτωση πάντως το sketching δεν μπορεί να είναι απλά πίνακας. Μήπως το “η γενική κατάσταση χαρακτηρίζεται από ενά χρονικό διαχωρισμό (κατακερματισμό, μή συγχρονισμό πιο απλά ίσως?) το οποίο κάνει δύσκολο την περιληπτική της σκιαγράφηση»!!! είναι σίγουρα πιο ακριβές από το «δεν διευκολύνει τον συνολικό πίνακα»???
Και συνεχίζει η δεύτερη παράγραφο το «Rather than painting a picture that would inevitably remain incomplete,» μεταφράζεται ως «Αντι να στήσουμε ένα πίνακα»... Εσείς βγάλατε άκρη?
Ίσως η μετάφραση να είναι πιο κοντά στο πρωτότυπο Γαλλικό, αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω. Σε αυτή τη περίπτωση αυτό έχω να γράψω ότι καμία φορά η μετάφραση είναι ακριβέστερη από το πρωτότυπο (από που το αντέγραψα αυτό το αφήνω για homework:P) ή ότι τα Αγγλικά απλά υπερέχουν σαν γλώσσα περιγραφής και ανάλυσης από τα Γαλλικά ή τα Ελληνικά.
Και τελικά το κείμενο της Ελληνικής μετάφρασης απλά σε παραπλανά, σε δυσκολεύει και σε κάνει να υποθέτεις έκει που τα πράγματα είναι σαφέστατα, στερώντας σου με αυτό το τρόπο από την δυνατότητα να σε κάνει να προβληματίζεσαι, να στρέφεσαι και να εμβαθύνεις στα πραγματικά νοήματα αυτού του βιβλίου. Μια έμεση συγκάλυψη νοημάτων? Αυστηρός χαρακτηρισμός αλλα:)... Ok είναι και τα 13Ευρώ που έκανε το βιβλίο στη μέση:P
Τελικά μου έμεινε η πικρή γεύση ότι μια προβληματική μετάφραση είναι πολύ χειρότερη από καμία μετάφραση – είναι και αυτός ένας τρόπος να «καις», όχι στη πυρά αλλά στην συνείδηση των αναγνωστών – δύο φορές ακόμα χειρότερα - ένα βιβλίο. Ειλικρινά αν δεν είχα τη τύχη να έχω υπόψη μου την αγγλική μετάφραση θα θεωρούσα, διαβάζοντας το Ελληνικό, ότι το να διαβάσεις το «Η μεταμοντέρνα κατάσταση» είναι απλά χάσιμο χρόνο. Μάλλον είμαι αδικαιολόγητα αυστηρός, μια μετάφραση είναι σίγουρα κάτι δύσκολο. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να καταδεικνύονται τα όποια λάθη.
Ας είναι καλά το Net και το Amazon. Επίκειται αγορά από το γνώστο παγκοσμιοποιημένο εικονικό βιβλιοπωλείο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)